2 Φεβρουαρίου – Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων ~ InKomotini

Στις 2/2/1977 υπογράφτηκε η Σύμβαση για τους Υγροτόπους στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν, στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας, από 18 χώρες παγκοσμίως, ενώ σήμερα, ο αριθμός των χωρών που έχουν υπογράψει τη συνθήκη ανέρχεται στις 168.

Η συνθήκη Ραμσάρ αποσκοπεί...

...στην προστασία και τη συνετή χρήση όλων των υγροτόπων μέσω τοπικών και εθνικών δράσεων και διακρατικής συνεργασίας, ως μια συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη.

Υγρότοποι χαρακτηρίζονται τα δέλτα, τα έλη, οι λίμνες, οι λιμνοθάλασσες, οι πηγές, οι εκβολές, οι ποταμοί και οι τεχνητές λίμνες. Στη συνθήκη περιλαμβάνονται, συνολικά, 1524 υγρότοποι με έκταση 520 εκατομμυρίων στρεμμάτων περίπου.

Στη χώρα μας, βάσει της συνθήκης Ραμσάρ, “προστατεύονται” 10 υγρότοποι, οι οποίοι καθημερινά υποβαθμίζονται σε τέτοιο βαθμό, ώστε χάνεται η μοναδική οικολογική τους αξία. Αλλαγές στο υδρολογικό καθεστώς, αλλοίωση και υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων, απόρριψη στερεών και εκροή αστικών αποβλήτων, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση, εντατικοποίηση της γεωργίας και λαθροθηρία είναι μόνο ορισμένα από τα εντονότατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Δυστυχώς 7 από τους 10 υγροτόπους της χώρας μας, βρίσκονται στη “μαύρη λίστα” του καταλόγου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κινδυνεύουν: το Δέλτα του Νέστου, η λίμνη Βιστωνίδα, η Κορώνεια, η Βόλβη, ο Αξιός, ο Αμβρακικός, η λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου και η λιμνοθάλασσα Κοτυχίου.

Το 2014 έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως το "Διεθνές Έτος της Οικογενειακής Γεωργίας¨", προς τιμή των 400 εκατομμυρίων οικογενειακών αγροκτημάτων που λειτουργούν στον αναπτυγμένο και τον αναπτυσσόμενο κόσμο (διαβάστε και την σχετική δημοσίευσή μας στο facebook στις 7/1/14 http://goo.gl/nUhyN3 ). Το διεθνές σύνθημα για την 2α Φεβρουαρίου 2014 είναι «Υγρότοποι και Γεωργία: Συνεργασία για την ανάπτυξη». Από πολλούς, σε όλο τον κόσμο αλλά και στη χώρα μας, όπως στη Θεσσαλία, οι υγρό(βιο)τοποι έχουν συχνά θεωρηθεί ως εμπόδιο για τη γεωργία αλλά και για την κατοικία και έτσι αρκετές λίμνες, ρυάκια, έλη κ.λπ. έχουν μπαζωθεί ή έχουν αποξηρανθεί, ιδιαίτερα σε Πελοπόννησο, Χαλκιδική, Αττική, ενώ κάποια άλλα ρυπαίνονται συστηματικά και γενικότερα απαξιώνονται. Πολλά ποτάμια όπως ο Αχελώος, ο Αλφειός, ο Καλαμάς κ.α. δέχονται μεγάλες πιέσεις από παράλογες ανθρώπινες δραστηριότητες.

Η φετινή επέτειος (της υπογραφής της Σύμβασης Ραμσάρ) συμπίπτει με τη μεγάλη νίκη του οικολογικού κινήματος και των τοπικών κοινωνιών, που κατάφεραν μετά από είκοσι χρόνια αγώνων σε όλα τα επίπεδα (κινηματικό, νομικό, τεχνικό, πολιτικό, κοινοβουλευτικό) να αποτρέψουν την εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με την τελευταία απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ένας εικοσάχρονος αγώνας «Ενάντια στης Φύσης τη λεηλασία», ενάντια στη λογική της υπέρμετρης και στρεβλής «ανάπτυξης» χωρίς κανόνες, επιτέλους δικαιώθηκε.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο εμφανής ο ουσιαστικός τους ρόλος στη στήριξη της γεωργικής δραστηριότητας, ενώ υπάρχουν και επιτυχημένα παραδείγματα γεωργικών πρακτικών που υποστηρίζουν υγιείς υγροτόπους.

Παρά τις όποιες δυσκολίες, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι η προστασία των υγροτόπων είναι απαραίτητη όχι μόνο για την βιοποικιλότητα αλλά και για την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων.

Μπορούμε, σίγουρα να βοηθήσουμε όλοι στην προστασία των υγροτόπων, γιατί:

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΛΩΝ

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΡΟΔΟΠΗΣ