Ο γέρο ξυλοκόπος και το λιοντάρι – Διδακτική ιστορία

Η μαχαιριά γιανίσκει (γιατρεύεται) μα ο κακός λόγος μεινίσκει (μένει).

Μια φορά ήταν ένας γέρος πολύ φτωχός που είχε κάμποσα παιδιά. Κάθε μέρα έπαιρνε το γαϊδούρι του και πήγαινε στο δάσος κι έκοβε...

...με το πελέκι του ξύλα.

Μια μέρα έρχεται μπροστά του ένα λιοντάρι και του λέει:

- Κάτσε γέρο να ξεκουραστείς, κι εγώ θα σου κόψω τα ξύλα να φορτώσεις το ζώο σου και να πας να τα πουλήσεις και να πάρεις τίποτε των παιδιών σου για να φάνε.

Έτσι κι έγινε. Έκατσε ο γέρος να ξεκουραστεί, του έκοψε το λιοντάρι τα ξύλα, φόρτωσε το γαϊδούρι του κι έφυγε ο γέρος.

Ύστερα από μερικές μέρες ξαναπήγε ο γέρος στο δάσος και το λιοντάρι του είπε:

- Φέρνε γέρο το ζώο σου κάθε μέρα να σου το φορτώνω ξύλα.

Από τις πολλές φορές, μια μέρα έκανε ζέστη φοβερή. Κουράστηκε το λιοντάρι κόβοντας τα ξύλα και είπε:

- Κάτσε γέρο από κάτω απ’ την ελιά πού έχει δροσιά, να ’ρθώ κι εγώ να βάλω το κεφάλι μου πάνω στα γόνατά σου να ξεκουραστώ.

Ακούμπησε το κεφάλι του στα γόνατα του γέρου και τον ρώτησε:

- Είμαι όμορφος μπάρμπα;

- Είσαι όμορφος γιε μου.

- Είμαι αντρειωμένος;

- Είσαι λιοντάρι μου, είσαι!

- Είμαι και νιούτσικος;

- Είσαι.

- Είδες τι παλικάρι είμαι εγώ; Έχω όλα τα χαρίσματα!

- Τα έχεις όλα τα καλά, μα έχεις κι ένα μεγάλο κακό. Βρωμάει πολύ το στόμα σου!

Το λιοντάρι αμέσως σηκώθηκε, φόρτωσε τα ξύλα στον γάιδαρο, και είπε στον γέρο:

- Έλα, πάρε το πελέκι σου και δώσ’ μου μια μέσα στο σβέρκο.

- Ποτέ δεν θα το κάνω αυτό γιέ μου, να χτυπήσω μέσ’ στο σβέρκο με το πελέκι ένα πλάσμα πού μου έκαμε τόσο καλό!

- Μα εγώ το θέλω, είπε το λιοντάρι, κι ο γέρος του έδωσε μια με το πελέκι του και του άνοιξε μια πληγή δυο δάχτυλα βαθιά.

Πήγαινε πάλι κάθε μέρα ο γέρος στο δάσος, και το λιοντάρι, αν και πληγωμένο, έκοβε ξύλα κι ο γέρος τα φόρτωνε στο ζώο του.

Άμα πέρασε αρκετός καιρός, του λέει το λιοντάρι:

- Κοίτα γέρο, πώς σου φαίνεται ο σβέρκος μου;

- Έγιανε τέλεια γιέ μου!, του λέει ο γέρος.

Η πληγή έγιανε, του απαντά, μα ο λόγος πού μου είπες, πώς βρωμάει το στόμα μου, έμεινε μέσα στην καρδιά μου και άιντε φύγε και να μην ξανάρθεις πια, γιατί θα σε φάω.

Γι’ αυτό λένε: Η μαχαιριά γιανίσκει (γιατρεύεται) μα ο κακός λόγος μεινίσκει (μένει).

πηγή: panagiaalexiotissa.blogspot.com

Posted in: Κοινωνία