Τρίζουν τα κόκκαλα του Κυρού Δαμασκηνού!

Απίστευτος διάλογος ανάμεσα στον Τοποτηρητή - Μητροπολίτη Μαρωνείας & Κομοτηνής κ.κ. Δαμασκηνό και τον Τούρκο Πρόξενο Κομοτηνής Οσμάν Ιλχάν Σενέρ παραμονές Χριστουγέννων!

«Πάντοτε ήθελα να έχω σχέσεις με το τουρκικό Προξενείο. Σας ευχαριστώ...
...πολύ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία» δηλώνει ο Τοποτηρητής – Μητροπολίτης Μαρωνείας & Κομοτηνής, Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ.κ. Δαμασκηνός στον Τούρκο πρόξενο Οσμάν Ιλχάν Σενέρ, πριν καν καλά-καλά τελειώσει η…κηδεία του μακαριστού και πατριώτη προκατόχου του Δαμασκηνού!

Όλο το χρονικό της ντροπιαστικής συνάντησης, μέσα στο μητροπολιτικό μέγαρο της Κομοτηνής!

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Κυρός Δαμασκηνός 

Κύμα εθνικής αναξιοπρέπειας δείχνει πλέον να σαρώνει τα πάντα στην πολύπαθη Θράκη, χωρίς να αφήνει τίποτε μα τίποτε όρθιο! Τόσα χρόνια είχαμε όλους αυτούς τους οσφυοκάμπτες ραγιάδες ή ψηφοτσομπάνηδες πολιτικούς που για την εκλογή τους (και άλλα ανταλλάγματα) έδιναν γη και ύδωρ στην παρακρατική συμμορία που κατ’ ευφημισμόν αποκαλείται Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής! Τώρα πια στον χορό της ευτέλειας και της ντροπής φαίνεται πως μπήκαν για τα καλά και οι Δεσποτάδες! Αυτοί βεβαίως όχι για ψήφους, μια που είναι ισόβιοι στις θέσεις τους (πράγμα που τους καθιστά συνεπώς ακόμη πιο αδικαιολόγητους), αλλά για άλλους λόγους (πέραν του…πανσθενούς συνδρόμου του φοβικού ραγιά, να μην ξεχνάμε π.χ. και τον καθαρά μειοδοτικό ρόλο που παίζει εδώ και χρόνια όχι μόνο στα θεολογικά αλλά και στα εθνικά μας πράγματα η νεοεποχίτικη και φιλότουρκη εν Φαναρίω μάζωξη που προσβάλλει ειδεχθώς και κατά συρροήν την ένδοξη ιστορία του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου)!

Λίγες μόλις μέρες λοιπόν μετά τη θερμή υποδοχή που επιφύλαξε στον Τούρκο πρόξενο Οσμάν Ιλχάν Σενέρ ο Μητροπολίτης Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμων (για την οποία το «Προξενείο-Στοπ» σας είχε πληρέστατα ενημερώσει, βλ. Εμετός: Ο μητροπολίτης Ξάνθης παρέα με τον Τούρκο πρόξενο!), τα ίδια και πολύ χειρότερα είχαμε και στην Κομοτηνή, καθώς ο Τούρκος πρόξενος επισκέφτηκε στο μητροπολιτικό μέγαρο τον εκτελούντα χρέη Τοποτηρητή – Μητροπολίτη Μαρωνείας & Κομοτηνής, Μητροπολίτη Διδυμοτείχου Δαμασκηνό. Η συνάντηση κράτησε περίπου μία ώρα, ήταν ανοιχτή στους δημοσιογράφους, και ο πρόξενος μάλιστα έσπευσε να πει ότι «εγώ είμαι διπλωμάτης των ανοιχτών λόγων και των ανοιχτών θυρών» (σ.σ. ναι, και ειδικά όσοι γνωρίζουν τι γίνεται στη Θράκη, είναι περί αυτού απολύτως…βέβαιοι).

Στην αρχή της συνάντησης μάλιστα έγινε λόγος και για τα δυσμενή σχόλια που ακολούθησαν τη συνάντηση του Σενέρ με τον Μητροπολίτη Ξάνθης κ.κ. Παντελεήμονα, που όπως είπε τον έκαναν να σκεφτεί δύο φορές πριν επιδιώξει συνάντηση με τον Μητροπολίτη Δαμασκηνό, αλλά τελικά…επικράτησε η επιθυμία του να τον συναντήσει από κοντά. Αφού λοιπόν του έδωσε δώρα από την Κωνσταντινούπολη και μία επιστολή με ευχές, ο Σενέρ μνημόνευσε τη συνάντηση στην Ξάνθη και εξέφρασε μάλιστα την απογοήτευσή του γιατί τα σχόλια που ακολούθησαν κυρίως στον ηλεκτρονικό Τύπο δεν ήταν καθόλου κολακευτικά, ιδιαίτερα για τον Παντελεήμονα, στον οποίο ετέθη το ερώτημα «γιατί δέχτηκε να δει τον εχθρό». Αυτά μάλιστα τα αρνητικά σχόλια, όπως είπε ο πρόξενος, του προκάλεσαν φόβο για μία επόμενη συνάντηση με κάποιον άλλο θρησκευτικό ηγέτη των Χριστιανών στην περιοχή. Ο Δαμασκηνός όμως έσπευσε να…διασκεδάσει τους δήθεν φόβους του, λέγοντάς του «να μη φοβάται, γιατί είναι φίλος».

Νομίζουμε πως όλοι καταλάβατε τι περίπου ειπώθηκε στην εν λόγω συνάντηση. Από τις χιλιοειπωμένες ανοησίες περί της…ελληνοτουρκικής φιλίας και όλη αυτή την ευρύτερη γελοία αγαπολογία (σ.σ. του πρόβατου με τον…λύκο), έως τις τραγικές αναφορές στην περίπου…αρμονική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων κατά την Τουρκοκρατία.

Για όποιον θέλει να πληροφορηθεί πλήρως όλα όσα διαμείφθηκαν (και αντέχουν και τα νεύρα του), μπορεί στη συνέχεια να διαβάσει τα βασικότερα σημεία του διαλόγου Δαμασκηνού και Σενέρ (σε μετάφραση του αδελφού ιστολογίου tourkikanea.gr), όπως τα βρήκαμε στο τουρκοπεριοδικό της Κομοτηνής «Ρόντοπ Ρουζγκαρί».

Εμείς απλώς να επαναλάβουμε εδώ το σχόλιο που κάναμε και για τον μητροπολίτη Ξάνθης, ότι δηλαδή δεν έχει απολύτως κανένα δικαίωμα ο Διδυμοτείχου να χρησιμοποιεί το ράσο του ως προπέτασμα καπνού για να «νομιμοποιεί» τον εν Κομοτηνή παρακρατικό τραμπούκο που παριστάνει τον διπλωμάτη και του οποίου την κλωτσηδόν απέλαση, αν υπήρχε στοιχειώδης πατριωτική τσίπα, θα έπρεπε και αυτός να την απαιτεί.

Πολύ περισσότερο μάλιστα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί τέτοιες εντυπώσεις και τέτοια «τετελεσμένα» μέσα στην Κομοτηνή, σε μια Μητρόπολη δηλαδή από την οποία ο ίδιος είναι περαστικός και στην οποία δεν έχει ακόμη καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι για τους…επικήδειους του μακαριστού γέροντα Μητροπολίτη που είχε κάπως…διαφορετική άποψη για τον ρόλο του Προξενείου. 

Η παρουσία του προϊστάμενου του εν Θράκη τουρκικού παρακράτους μέσα στη μητρόπολη Κομοτηνής αποτελεί προσβολή για τη μνήμη του, όπως και το απαράδεκτο στιγμιότυπο όπου χαριεντίζονται με φόντο τη φωτογραφία του εκδημήσαντος.

Από εκεί και μετά, εμείς δεν είμαστε σίγουροι αν μετά τον Ξάνθης βρήκαμε και άλλον έναν Μητροπολίτη που (αν και ζει χρόνια εδώ) ουσιαστικά μόλις έπεσε στη Θράκη ουρανοκατέβατος από κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν – και ούτε μας ενδιαφέρει άλλωστε. Ένα πράγμα μόνο μπορούμε να πούμε: ότι όποιος δεν καταλαβαίνει ότι η Τουρκία είναι εχθρός της Ελλάδας (πράγμα που αποδεικνύεται καθημερινά βάσει εκατοντάδων τεκμηρίων), είναι είτε άσχετος είτε ιδιοτελής είτε ανόητος! Διαλέξτε και πάρτε. Πάντως, όποιο από τα τρία και αν ισχύει, εμείς δεν μπορούμε να  μη διαπιστώσουμε για μια ακόμη το εμφανές έλλειμμα εκκλησιαστικής ηγεσίας στη Θράκη, στην κρισιμότερη μάλιστα στιγμή της ιστορίας της. Από άλλους ιεράρχες είχε δυστυχώς ανάγκη τη δεδομένη στιγμή αυτός ο τόπος. Τουλάχιστον ευχόμαστε (αν και δεν το πολυελπίζουμε βέβαια) ο νέος μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής που θα εκλεγεί σε δύο περίπου μήνες, να μπορεί να κομίσει κάτι διαφορετικό. Κάτι ας πούμε λίγο πιο…πατριωτικό από τον παρακάτω διάλογο.

Απολαύστε ή φρίξτε:

Τούρκος Πρόξενος:

«Η κυβέρνησή μας τον τελευταίο καιρό έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα. Στο παρελθόν υπήρξαν κάποιες αδικίες (σ.σ. βεβαίως, μιλάμε απλώς για κάποιες μαζικές σφαγές, διώξεις, πογκρόμ και άλλες τέτοιες…μικροαδικίες)! . Η αποδοχή των λαθών είναι αρετή. Η κυβέρνησή μας έδωσε την τουρκική υπηκοότητα στα μέλη της Ιεράς Συνόδου. Το κτίριο του ορφανοτροφείου (Πρίγκηπος) και βακουφικές περιουσίες άρχισαν να αποδίδονται. Τρία χρόνια τώρα γίνεται λειτουργία στο Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Προφανώς ξέρουν και την αλλαγή στάσης στο θέμα της οικουμενικότητας του Πατριαρχείου. Ο Πρωθυπουργός μας συναντήθηκε με τον τότε Πρωθυπουργό Παπανδρέου στο ξενοδοχείο Χίλτον. Τότε ένας δημοσιογράφος είχε ρωτήσει τον Πρωθυπουργό μας αν η φράση «οικουμενικός» του προκαλεί ανησυχία. Τότε ο Πρωθυπουργός μας απάντησε ως εξής: «Δεν μας ανησυχεί. Ότι δεν ανησυχούσε τους προγόνους μας δεν ανησυχεί και εμάς. Βλέπουμε αυτό το θέμα ως ένα θέμα απόλυτα εσωτερικό του Ορθόδοξου κόσμου. Σαν λαϊκό κράτος που είμαστε δεν λέμε ούτε ότι το πατριαρχείο είναι οικουμενικό, ούτε ότι δεν είναι». Η δε Επιτροπή της Βενετίας εξέφρασε τον θαυμασμό της για την στάση της Τουρκίας. Στην Τουρκία εμείς, μόλις η μειονότητα των Ρωμιών πει ότι «έχω αυτό το πρόβλημα», αμέσως το αποδεχόμαστε (σ.σ. ακόμη και στην πλούσια ελληνική αδυνατούμε να βρούμε λέξη για να αποδώσουμε επακριβώς τόσο απύθμενο θράσος)! Τα βήματά μας στον τομέα των θρησκευτικών ελευθεριών τα κάνουμε χωρίς καμία προσδοκία αμοιβαιότητας. Διότι στα μειονοτικά και ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπάρχει αμοιβαιότητα. Τα βήματα που κάνουμε αποτελούνε υποχρέωσή μας προς τους πολίτες μας. Επιθυμούμε τα βήματα μας να αποτελέσουν παράδειγμα. 

Οι ομογενείς μας εδώ έχουν κάποια θέματα όσον αφορά τις θρησκευτικές ελευθερίες. Πιστεύω πως θα συμβάλετε θετικά προς την επίλυση των θεμάτων αυτών. Η Ελλάδα περνά μια πολύ δύσκολη περίοδο. Ελπίζουμε και προσευχόμαστε η Ελλάδα με το έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό της και με τον δυναμισμό μας να ξεπεράσει τα προβλήματα και να εξέλθει ακόμη πιο ισχυρή. Εμείς δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη βοήθεια των Ελλήνων φίλων μας μετά τον σεισμό του 1999, και όπως ξέρετε και η Τουρκία κατά τον εμφύλιο πόλεμο εδώ είχε στείλει βοήθεια με καράβια. Όλες οι θρησκείες εντέλουν αλληλεγγύη μεταξύ των γειτόνων, και προς αυτή την κατεύθυνση είναι και οι εντολές όλων των προφητών (σ.σ. να και τα νεοεποχίτικα πανθρησκειακά φούμαρα)! Μακάρι η Ελλάδα να εξέλθει πιο ισχυρή από αυτήν την κρίση. Εδώ είναι μια πολυπολιτισμική περιοχή. Υπάρχει μειονότητα, πλειονότητα αλλά και μακρόχρονο περιβάλλον ανεκτικότητας και ειρήνης. Άλλωστε δεν θα περίμενε κανείς κάτι άλλο από μια χώρα που έφερε στον κόσμο την λέξη δημοκρατία. Βλέπουμε πως αυτό το περιβάλλον ειρήνης το στηρίζουν και οι θρησκευτικοί ηγέτες. Κατά την τελευταία περίοδο υπάρχουν κάποια περιστατικά που προκαλούνε θλίψη στην μειονότητα. Κάποιες ακραίες ομάδες πάνε στα τουρκομουσουλμανικά χωριά και δείχνουν την πόρτα προς την Τουρκία στους Τουρκομουσουλμάνους. Αντιλαμβανόμαστε πως αυτοί έρχονται από αλλού. Το θέμα αυτό το συζητήσαμε με την ελληνική αστυνομία. Η μειονότητα δεν απαντά στις προκλήσεις. Ξέρουν ότι αυτό δεν αποτελεί την αντανάκλαση της κοινής γνώμης. Πριν από μερικές εβδομάδες οι εκλεγμένοι μουφτήδες (σ.σ. τους ψευτομουφτήδες φυσικά εννοεί) έβαλαν να αναγνωσθεί στα τζαμιά κήρυγμα. Έκαναν έκκληση στους μουσουλμάνους να μην απαντάνε στις προκλήσεις και ανέφεραν πως «εδώ είναι η πατρίδα μας, κανείς δεν μπορεί να μας διώξει από εδώ, εμείς είμαστε Έλληνες πολίτες». Πριν τρεις μέρες μετείχα σε μια κηδεία στο χωριό Δημάριο. 98χρονος πέθανε. Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε ενάντια στην ναζιστική κατοχή και τραυματίστηκε. Στη μειονότητα δίνουμε το εξής μήνυμα: «Είστε Έλληνες πολίτες. Η τοποθεσία επίλυσης των θεμάτων σας είναι η Αθήνα. Μη την ψάχνετε αλλού. Μη δίνετε σημασία σε αυτά που γράφονται σε κάποια μπλογκς στο διαδίκτυο». Το καθήκον μας εδώ και προσωπικά το δικό μου ως διπλωμάτη είναι να συμβάλω στην προώθηση της ελληνοτουρκικής φιλίας (σ.σ. ε, και όπως ξέρετε, ακριβώς αυτό κάνει καθημερινά). Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε. Δύο εβδομάδες πριν επισκεφτήκαμε τον μητροπολίτη Ξάνθης. Ήταν κάτι το πολύ επωφελές. Πρόκειται για έναν πολύ φωτισμένο άνθρωπο. Συζητήσαμε μαζί του αυτά τα θέματα. Τρεις μέρες μετά έγινε μια πολύ σκληρή επίθεση προς τον μητροπολίτη. Σου λέει, πως δέχεσαι τον εχθρό. Εγώ δεν είμαι εχθρός, είμαι φίλος της Ελλάδας».

Μητροπολίτης:

«Μπορώ να πω ότι είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτή την επίσκεψη. Ασκώ τα καθήκοντα του Μητροπολίτη τρία χρόνια τώρα στο Διδυμότειχο. Πάντοτε ήθελα να έχω σχέσεις με το τουρκικό προξενείο. Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε αυτήν την ευκαιρία. Έτσι είχαμε την ευκαιρία για τη συνάντηση. Με αυτή μας τη συνάντηση μπορούμε να χτίσουμε για το μέλλον της περιοχής μας (σ.σ. με ποιον μωρέ, με τον επίσημο υπονομευτή της εθνικής μας κυριαρχίας;). Αυτό που επιθυμώ να σας πω είναι πως για αιώνες ζήσαμε μαζί. Και θα ζήσουμε και άλλους αιώνες μαζί. Η Μητρόπολή μου είναι πολύ κοντά στην Αδριανούπολη. Συχνά πηγαίνω στην Αδριανούπολη. Και φυσικά και στην Κωνσταντινούπολη. Για μας το να πάμε στην Κωνσταντινούπολη είναι πιο εύκολο από το να πάμε στην Θεσσαλονίκη. Την Κωνσταντινούπολη και την Αδριανούπολη την αισθάνομαι σαν σπίτι μου, διότι η νοοτροπία των ανθρώπων εκεί είναι πολύ πιο κοντά σε σχέση με άλλους λαούς. Και αυτό πηγάζει από τη συμβίωση που είχαμε για αιώνες. Είναι αληθές όπως είπατε και εσείς, ότι και οι δύο πλευρές κατά καιρούς έκαναν λάθη. Χαιρετίζω τις πολλές αλλαγές που έκανε η τουρκική κυβέρνηση και ελπίζω και εδώ να αλλάξουν πολλά (σ.σ. ο εμετός συνεχίζεται!!!). Θέλω να πω πως για εμάς το μεγαλύτερο λάθος είναι η αδιαφορία. Εξ όσων αντιλαμβάνομαι στη Μητρόπολή μου στο Διδυμότειχο η πλειοψηφούσα χριστιανική κοινότητα παραμένει αδιάφορη για το θέμα της μουσουλμανικής κοινότητας. Για αυτό προσπαθώ ενίοτε να επισκέπτομαι και χωριά που ζούνε μουσουλμάνοι».

Τούρκος Πρόξενος:

«Σήμερα πήγαμε στο χωριό Ατάρνη. Ψάξαμε το τζαμί και δύσκολα το βρήκαμε μετά από 10 λεπτά. Διότι το τζαμί δεν είχε μιναρέ. Οι χωρικοί θέλουν να κάνουν έναν μιναρέ. Αλλά είπαν πως υπάρχει πρόβλημα στο θέμα της άδειας. Όπως οι εκκλησίες δεν γίνεται να μην έχουν καμπαναριό έτσι και τα τζαμιά δεν γίνεται να μην έχουν μιναρέ. Σε αυτό το θέμα ζητώ την συμβολή σας».

Μητροπολίτης:

«Επιθυμώ να σας καλέσω επίσημα στη Μητρόπολη Διδυμοτείχου. Θα χαρώ να γευματίσουμε μαζί».

Τούρκος Πρόξενος:

«Κι εμείς σας καλούμε στο προξενείο στην Κομοτηνή».

Μητροπολίτης:

«Θα έρθω. Να τελειώσουμε πρώτα τις γιορτές που έχουμε μπροστά μας, και μετά. Όταν στήνουμε καλές σχέσεις αυτό αντανακλάται στους λαούς μας, αντανακλάται στους πολιτικούς και στην καθημερινή ζωή».

Τούρκος Πρόξενος:

«Ο κόσμος σέβεται πολύ τους θρησκευτικούς ηγέτες. Διότι ο θρησκευτικός ηγέτης είναι οι πατέρας της κοινωνίας».

Μητροπολίτης:

«Εμείς είμαστε ισόβιοι εδώ. Οι άλλοι είναι περαστικοί. Εμείς αισθανόμαστε αυτά που αισθάνεται ο κόσμος. Οι λαοί μας θέλουν να ζήσουν μαζί και μέσα σε ειρήνη. Έχω πολύ καλές σχέσεις με τρεις από τους Δημάρχους της περιφέρειας Αδριανούπολης. Συναντώ τους δημάρχους σε Χάβζα, Ουζούνκιοπρού και Αίνο. Είναι φίλοι μου (σ.σ. δείξε μου τον φίλο σου…). Στην Αίνο υπάρχει πολύ παλιά εκκλησία. Συναντιόμαστε δύο φορές τον χρόνο και έχω πολύ καλές σχέσεις μαζί τους».

Τούρκος Πρόξενος:

«Ο κύριος πρωθυπουργός μας έκανε έκκληση στους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης να γυρίσουν. Εμείς βλέπουμε τις μειονότητες σαν πλούτο. Και μάλιστα άρχισαν να επιστρέφουν. Στην Αθήνα υπάρχουν πολλοί Ρωμιοί από την Κωνσταντινούπολη».

Μητροπολίτης:

«Εγώ πιστεύω πως αυτά τα θέματα θα λυθούνε με την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε. Το όραμα της Ε.Ε. θα επιφέρει λύσεις στα θέματα και των δύο λαών».

Τούρκος Πρόξενος:

«Εμείς ζούμε μαζί 500 χρόνια. Οι άνθρωποι μαλώνουν με τους γείτονες, όχι με άλλους. Αλλά πάλι από τον γείτονα προσδοκούνε βοήθεια. Έχουμε μια παροιμία που λέει πως «ο γείτονας έχει ανάγκη και την στάχτη του γείτονα του». Στην Οθωμανική περίοδο είχαμε διασφαλίσει πολύ καλή ζωή. Υπήρξαν κάποια προβλήματα. Αλλά τότε και στην Ευρώπη υπήρχαν προβλήματα».

Μητροπολίτης:

«Στην Κωνσταντινούπολη είχαν πει πως «Κάλλιο ειδέναι στην πόλη σαρίκιον Τουρκικό παρά τιάρα παπική». Αυτό είναι ιστορία» (σ.σ. εδώ ακριβώς είναι που εξυμνούμε, όπως καταλάβατε, την…αρμονική ελληνοτουρκική συνύπαρξη της Τουρκοκρατίας)!

Τούρκος Πρόξενος:

«Εμείς σεβόμαστε τους δύο Κωνσταντίνους. Σεβόμαστε τον πρώτο διότι είναι αυτός που έστησε την Κωνσταντινούπολη και την χάρισε στον κόσμο, και τον δεύτερος διότι δεν διέφυγε αλλά πέθανε στο πεδίο της μάχης. Αυτό δείχνει την περηφάνια του»

Στο τέλος ο Δαμασκηνός ανέφερε πως συνέβαλε για να βρεθούνε τα 4-5 εκ. ευρώ που χρειάζονται για την επισκευή του τζαμιού Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο και ότι είναι ανάγκη η επισκευή να τελειώσει το συντομότερο δυνατό, ενώ είπε πως σκέφτεται να διοργανώσει ένα μεγάλο συνέδριο για τον θρησκευτικό τουρισμό στο Διδυμότειχο, και εκεί θα καλέσει είπε και κάποια άτομα από την Τουρκία.

Εμείς τι άλλο πια να πούμε; Άξιος – και πάντα τέτοια!

ΠΗΓΕΣ: proxeneio-stop, tourkikanea.gr, infogomon.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: inkomotini.blogspot.com