«Kittilä Φινλαδίας: απάτη και παραπληροφόρηση από τα “Χρυσωρυχεία Θράκης”»

Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Der Spiegel

Του Κυριάκου Αρίκα, Υφηγητή Ινστιτούτου Ορυκτολογίας – Πετρογραφίας Πανεπιστημίου Αμβούργου

«Όπως είναι γνωστό, η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Θράκης» οργάνωσε και χρηματοδότησε τον Μάρτιο του 2011 ένα ταξίδι στην Kittilä της Λαπωνίας (βόρεια Φινλανδία), αναφέροντας χαρακτηριστικά στην πρόσκλησή της...

...«για να ενημερωθεί η ελληνική αποστολή για τις σύγχρονες μεθόδους εξόρυξης και εκχύλισης που είναι απόλυτα συμβατές με το περιβάλλον και τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και για την επιτυχή συνύπαρξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας  με την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής». Η εταιρεία  κατάφερε να συγκεντρώσει 14 εθελοντές για το ταξίδι αυτό, από τους οποίους ήταν: 5 εκπρόσωποι των ΜΜΕ της Αλεξανδρούπολης, 4 μέλη επαγγελματικών συλλόγων, 2 εκπρόσωποι κομμάτων και – το αποκορύφωμα – η τότε Γενική Γραμματέας Περιβάλλοντος στο ΥΠΕΚΑ (επί υπουργίας Παπακωνσταντίνου και υφυπουργίας Μανιάτη) κυρία Μαργαρίτα Καραβασίλη. Οι συμμετέχοντες απόλαυσαν ένα ταξίδι που τους το δώρισε η εταιρεία, και ανάλογες ήταν οι δηλώσεις τους που είδαμε και ακούσαμε τότε σε μερικά video, όπως και της εν λόγω εκπροσώπου του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Απ’ όλους ακούστηκαν τα ίδια λόγια: «Πολύ οργανωμένο κράτος η Φινλανδία, θαυμάσια οργάνωση της τοπικής Αυτοδιοίκησης και του χειμερινού τουρισμού, θαυμάσια χιονισμένη φύση, δεν υπάρχει πρόβλημα μεταξύ τουριστικής και μεταλλευτικής δραστηριότητας», κ.λπ.

Φαίνεται όμως ότι οι επισκέπτες στην Kittilä δεν εμβάθυναν σε τεχνικές λεπτομέρειες λειτουργίας του μεταλλείου και στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και παραμόρφωσης του φυσικού τοπίου, αφού εκτός άλλων, τα πάντα ήταν σκεπασμένα με χιόνια (αυτό μάλλον εξηγεί για ποιο λόγο έγινε το ταξίδι μέσα στον χειμώνα). Η εταιρεία με δύο εκπροσώπους της σαν ξεναγοί, φρόντισε φυσικά οι  ταξιδιώτες να ακούσουν, να δουν και να πάρουν τις ανάλογες πληροφορίες. Η εταιρεία, μετά το ταξίδι, χρησιμοποίησε αφειδώς την περίπτωση «Kittilä», και εξακολουθεί να την προβάλει σαν σύμβολο μεταλλευτικής βιομηχανίας «συμβατή με το περιβάλλον και με την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής»,όπως αναφέρεται και σε πρόσφατη δημοσίευση του εκπροσώπου της κ. Μπαρά, ο οποίος συνόδευσε τους ταξιδιώτες στην Kittilä.

Εν τω μεταξύ πληθαίνουν τα γεγονότα και οι πληροφορίες από τη Φινλανδία που μιλούν μια τελείως διαφορετική γλώσσα από αυτήν της εταιρείας και των εκπροσώπων της. Το τελευταίο ατύχημα στις 4 Νοεμβρίου στον χώρο της εναπόθεσης μεταλλευτικών τελμάτων στο μεταλλείο νικελίου και ουρανίου στην Talvivaara  (βόρεια Φιλανδία), αποτελεί ένα πρόσφατο παράδειγμα περιβαλλοντικής καταστροφής και επικινδυνότητας στη δημόσια υγεία.

Το «DER SPIEGEL» αποκαλύπτει δραματικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις από μεταλλευτικές δραστηριότητες στη βόρεια Φιλανδία

Το γνωστό γερμανικό περιοδικό «DER SPIEGEL», ένα από τα πιο έγκυρα και με σοβαρό επιστημονικό προσανατολισμό περιοδικά ανά τον Κόσμο, δημοσίευσε πριν μερικές εβδομάδες (τεύχος 44 / 29.10.12), ειδικό ρεπορτάζ για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τις εντατικές εκμεταλλεύσεις κοιτασμάτων στη βόρεια Φινλανδία, με τίτλο: «“Klondike“ στη Λαπωνία: Μεταλλευτικές κοινοπραξίες λεηλατούν τις πλουσιότερες σε χρυσό και νικέλιο περιοχές της Ευρώπης. Η μεταλλοθηρία  δηλητηριάζει  ποτάμια, λίμνες και έλη της βόρειας Φινλανδίας». (Σημ.: «Klontike»: Ονομασία ποταμού στον Καναδά, γνωστού για την έντoνη δραστηριότητα αναζήτησης χρυσού τέλος του 19ου αιώνα, χρησιμοποιείται σαν συνώνυμο της «χρυσοθηρίας»).

Παρακάτω παραθέτουμε μεταφρασμένα μερικά κύρια αποσπάσματα του «DER SPIEGEL»:

«Η φινλανδική κυβέρνηση διευκολύνει τις εταιρείες ελπίζοντας σε επενδύσεις και στην προσφορά εργατικών θέσεων (...) και είναι γενναιόδωρη με φθηνές αδειοδοτήσεις. Στη χώρα με τις 150.000 λίμνες, οι εταιρείες επεκτείνουν τις μεταλλευτικές τους δραστηριότητες για την εκμετάλλευση χρυσού, νικελίου και ουρανίου. Σαράντα εταιρείες προωθούν εκατοντάδες μεταλλευτικά προγράμματα σε όλη τη χώρα». Το ρεπορτάζ αναφέρεται στις μεταλλευτικές δραστηριότητες τεσσάρων περιοχών της Λαπωνίας / βόρειας Φινλανδίας: Sodankylä, Kuusamo, Viiankiaapa και Talvivaara.

«Η επαρχιακή κωμόπολη της Λαπωνίας Sodankylä είναι στην κυριολεξία περικυκλωμένη από τις παραχωρήσεις των εταιρειών. Μερικά μεταλλεία παράγουν ήδη τα πολυπόθητα μέταλλα, ενώ από τους σωρούς των αποβλήτων διαρρέουν δηλητήρια στις λίμνες και στα ποτάμια».

«Στη γειτονική διατηρητέα περιοχή «Viiankiaapa», 120 χιλιόμετρα βορειότερα από τον πολικό κύκλο, η «Anglo Amerikan», μία από τις παγκοσμίως μεγαλύτερες μεταλλευτικές κοινοπραξίες, εκτελούν γεωτρητικά προγράμματα. Στο βάθος, κάτω από την ελώδη επιφάνεια, αναμένονται κοιτάσματα νικελίου. Στο ορυχείο νικελίου «Kevitsa», 40 χιλιόμετρα βορειοανατολικότερα, είναι εμφανές το τι θα προκύψει από τα έλη της περιοχής «Viiankiaapa»: ένα μαύρο τοπίο από ερείπια και σκόνη. Στους κρατήρες εξόρυξης στην «Kevitsa» μεγάλοι εκσκαφείς και γερανοί μετακινούν ετησίως 5,5 εκατομμύρια τόνους εξορυχθέντων πετρωμάτων. Τα πετρώματα αλέθονται, ταξινομούνται και επεξεργάζονται με χημικά αντιδραστήρια. Οι μάζες των αποβλήτων εναποτίθενται πίσω από αναχώματα μήκους πολλών χιλιομέτρων. Στο μεταλλείο «Kevitsa» δραστηριοποιείται η καναδική εταιρεία “First Quantum”».   Σημειώνεται, ότι στη δυτική γειτονική περιοχή βρίσκεται η Kittilä (περίπου 60 χλμ βορειοδυτικά της Sodankylä). Το δε μεταλλείο χρυσού που προφανώς επισκέφτηκαν οι ταξιδιώτες από Αλεξανδρούπολη, απέχει περίπου 30 χλμ βορειοανατολικά της Kittilä και φέρει το όνομα «Suurikuusikko» (βλ. παρακάτω).

Το ρεπορτάζ του «DER SPIEGEL» αναφέρει επίσης ορισμένες δηλώσεις του επίτιμου καθηγητού της γεωλογίας και Γενικού Γραμματέα της Φιλανδικής Ακαδημίας Επιστημών κ. Matti Saarnisto, ο οποίος τονίζει ότι η μεγαλύτερη καταστροφή αναμένεται στην περιοχή  «Kuusamo» στη βορειοανατολική Φιλανδία. H αυστραλέζικη εταιρεία «Dragon Mines» προγραμματίζει εκεί επιφανειακές εξορύξεις δίπλα στην πιο όμορφη διατηρητέα περιοχή της Φινλανδίας. Το «DER SPIEGEL» αναφέρει στη συνέχεια: «Στην προκειμένη περίπτωση αυξάνεται η αντίσταση των σχετικά φιλήσυχων Φινλανδών. 53 τουριστικές επιχειρήσεις αντιστέκονται ενάντια μιας κολοσσιαίας εταιρείας στο «Kuusamo», όπου σε οπτική απόσταση από ένα γνωστό κέντρο χειμερινών διακοπών εκτελούνται γεωτρητικές εργασίες (...). Οι περιεκτικότητες σε χρυσό είναι γύρω στα 4 γραμμάρια στον τόνο. Τα πετρώματα περιέχουν επίσης ουράνιο το οποίο με τα νερά επεξεργασίας θα επιβαρύνει τις λίμνες της περιοχής. Εν τω μεταξύ εξατμίζονται πολύ μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα επειδή απομακρύνονται τα στρώματα τύρφης για την εκτέλεση των γεωτρήσεων. Κατά τον κ. Saarnisto, προμηνύονται «γιγαντιαίες επιφανειακές εξορύξεις οι οποίες θα επιβαρύνουν τα νερά της Λαπωνίας με τα τοξικά χημικά στοιχεία:  αρσενικό, ουράνιο καθώς επίσης με κυανίδια, θειικές και φωσφορικές ενώσεις».

Το «DER SPIEGEL» επικρίνει επίσης την αδιαφορία των πολιτικών αρχών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τις αμφίβολες σχέσεις τους με τις εταιρείες. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρεται σαν παράδειγμα το σκάνδαλο αγοράς μετοχών του μεταλλείου Talvivaara από την οικογένεια της πρώην Υπουργού Περιβάλλοντος της φινλαδικής Κυβέρνησης κυρίας Paula Lehtomäki. Η επικρατούσα κατάσταση στο εν λόγω μεταλλείο σχολιάζεται τέλος ως εξής: «Πρόσφατα σταμάτησε με ψήφισμα πολιτών η παραγωγή ουρανίου στο μεταλλείο Talvivaara. Το έργο ξεκίνησε το 2.000 σαν μοντέλο επίδειξης και εξελίχθηκε σε πανωλεθρία. Στις λίμνες μετρήθηκαν κατά πολλές εκατοντάδες φορές υψηλότερες περιεκτικότητες σε μαγγάνιο και θειϊκές ενώσεις. Το νερό δεν είναι κατάλληλο ούτε για σάουνα. Οι παραθεριστές διαμαρτύρονται για την άσχημη μυρωδιά του. Στις λίμνες ψοφούν υδρόβια πτηνά. Ένας εργάτης πέθανε επειδή δηλητηριάσθηκε από υδρόθειο. Επίσης, οι  θέσεις εργασίας είναι πολύ πιο κάτω από τις υποσχόμενες προσδοκίες. Μόνο 130 ντόπιοι βρήκαν εργασία στην Talvivaara – αντίθετα ο τουρισμός της περιοχής απασχολεί 500 ανθρώπους». Τέσσερις εβδομάδες μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ του «DER SPIEGEL» έγινε το επάνω αναφερόμενο ατύχημα στην Talvivaara. Εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά μέτρα τοξικών υγρών αποβλήτων από το μεταλλείο έχουν διαρρεύσει στο περιβάλλον. Bαρέα μέταλλα, όπως κάδμιο και νικέλιο, έχουν διαρρεύσει στις γειτονικές λίμνες. Η συγκέντρωση ουρανίου στα νερά ανέβηκε 100-200 πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα. Αμέσως μετά το ατύχημα σημειώθηκαν σφοδρές διαδηλώσεις στο Ελσίνκι και σε άλλες πόλεις της Φινλανδίας. Για σχετικές λεπτομέρειες υποδεικνύονται οι παρακάτω ιστοσελίδες:

http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/11/09/talvivaara-leak/#more-19613 

http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/11/15/elsinki-protest/

Kittilä Λαπωνίας: Σύμβολο παραπληροφόρησης της εταιρείας «Χρυσωρυχεία Θράκης»

Το μεταλλείο χρυσού στην περιοχή Kittilä φέρει την ονομασία  «Suurikuusikko», βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή 30 χλμ βορειοανατολικά από την Kittila και από το κέντρο χειμερινών σπορ «Levi». Για την κατοχύρωση πειστικών πληροφοριών ήρθαμε σε επαφή με τον συνεργάτη του «DER SPIEGEL» καθηγητή κ. Saarnisto (βλ. επάνω). Παρακάτω παραθέτουμε μερικά κύρια αποσπάσματα των επιστολών του:

«Το μεταλλείο  Suurikuusikko προβλήθηκε από τη Γεωλογική Υπηρεσία της Φινλανδίας, βρίσκεται όμως τώρα στα χέρια της καναδικής εταιρείας «Agnico-Eagle», η οποία απέκτησε τα μεταλλευτικά δικαιώματα για μόνο 300.000 ευρώ! Σήμερα η παραγωγή χρυσού είναι ετησίως 4.500 κιλά, αλλά το κέρδος πηγαίνει στον Καναδά. Τα μικροσκοπικά ψήγματα χρυσού βρίσκονται κυρίως σαν εγκλείσματα σε αρσενοπυρίτη και σιδηροπυρίτη. Η ανάκτηση του χρυσού γίνεται με χρήση κυανιδίων. Απόβλητα της περιοχής καταλήγουν μάλλον στα ποτάμια. Προς το παρόν δεν υπάρχουν μεγάλες αντιθέσεις μεταξύ του μεταλλείου «Suurikuusikko» και του τουρισμού (στο χιονοδρομικό κέντρο «Levi») λόγω της μεγάλης απόστασης. Αλλά όταν τα απόβλητα των θειούχων μετάλλων και των κυανιδίων από το Suurikuusikko φτάσουν στον μεγαλύτερο ποταμό Ounasjoki, τότε θα αλλάξουν τα πράγματα. Μια  πιθανή διαρροή στο ανάχωμα αποβλήτων έγινε ήδη γνωστή πριν μερικές εβδομάδες (...). Τα κυανικά τέλματα χαρακτηρίζονται σαν «επικίνδυνα απόβλητα»  και το λεγόμενο «ανάχωμα 2» στον χώρο απόθεσης των  αποβλήτων, έχει στην επιφάνειά του πλαστική μεμβράνη πάχους 2 mm χωρίς όμως επίστρωση μπεντονίτη (όπως συνήθως σε παρόμοιες λεκάνες). Η έλλειψη επίστρωσης μπεντονίτη έγινε τελευταία αντικείμενο κριτικής του περιοδικού «Suomen Luonte», τεύχος 8 / 2012, διότι φημολογήθηκε ότι από το ανάχωμα διέρρευσαν κυανίδια στο περιβάλλον και στα υπόγεια νερά. Οι αρχές διέψευσαν την είδηση αυτή αναφέροντας ότι οι μετρήσεις είναι αμφίβολες, αλλά επικρατεί κατάσταση συναγερμού».

Αυτά μας γράφει ο κ. Saarnisto  για το μεταλλείο χρυσού στη Kittilä που προσπαθούν οι εκπρόσωποι της εταιρείας «Χρυσωρυχεία Θράκης» να μας το παρουσιάσουν σαν «μοντέλο» άψογης μεταλλευτικής βιομηχανίας. Οι επάνω παραθέσεις δείχνουν τις ανησυχίες σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, τις πιθανές διαρροές τοξικών ουσιών  και τις επικινδυνότητες στη δημόσια υγεία στην περιοχή Kittilä.

Αναφορικά με τη νοοτροπία των μεταλλευτικών εταιρειών και τις σχέσεις τους με τις αρχές που αδειοδοτούν και «ελέγχουν» τα μεταλλευτικά τους έργα, παραθέτουμε την εξής ενδιαφέρουσα παρατήρηση του κ. Saarnisto: «Στη Φιλανδία επικρατεί ένας ιδιόμορφος τύπος διαφθοράς (corruption). Πρόκειται για «δοσοληψίες των καλών αδερφών». Η κοινωνία της Φιλανδίας είναι σχετικά μικρή και οι εκπρόσωποι των εταιρειών και των αρχών διατηρούν μεταξύ τους πολύ καλές σχέσεις».

Στη Λαπωνία κατοικούν κατά μέσο όρο δύο άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (στην περιοχή Kittila 0.8 άτομο / km2). Εάν λάβουμε υπ’ όψιν ότι οι λίγοι αυτοί κάτοικοι συγκεντρώνονται σε μερικές μικρές πόλεις, η ύπαιθρος είναι ουσιαστικά άδεια από ανθρώπους. Τέτοιες συνθήκες ευνοούν φυσικά τις εταιρείες σε ανεξέλεγκτες μεταλλευτικές επεμβάσεις, όταν μάλιστα οι έλεγχοι των αρχών είναι σχετικά ελαστικoί και η οργάνωση αντιδράσεων των πολιτών πολύ δύσκολη σε μια τέτοια αραιοκατοικημένη περιοχή. Αλλά – τονίζει ο κ. Saarnisto – «όταν τα ποτάμια και οι λίμνες μολυνθούν, θα αλλάξουν τα πράγματα. Ήδη η κοινή γνώμη παρουσιάζει αρνητική στάση έναντι των διεθνών μεταλλευτικών εταιρειών και οι πολιτικές αρχές θα το κατανοήσουν αργά ή γρήγορα».            

         

Συμπεράσματα

Το ρεπορτάζ του περιοδικού «DER SPIEGEL» αποτελεί αποστομωτική απάντηση στους ένθερμους υποστηρικτές των χρυσωρυχείων που διαφημίζουν την περιβαλλοντικά προηγμένη Φινλανδία θέλοντας να μας πείσουν ότι τα μεταλλεία εκεί λειτουργούν και ελέγχονται άψογα και είναι συμβατά με το περιβάλλον και την τουριστική ανάπτυξη. Η τρομακτική καταστροφή που προκάλεσε το ορυχείο της Talvivaara Mining Company πριν μερικές εβδομάδες δείχνει ποια είναι τραγική πραγματικότητα και στη Φιλανδία. Η εκμετάλλευση χρυσού και άλλων μετάλλων χαμηλών περιεκτικοτήτων απαιτούν γενικά γιγαντιαίες εξορύξεις και μαζικές επεξεργασίες πετρωμάτων με δηλητηρώδη χημικά αντιδραστήρια. Από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις δεν εξαιρείται ούτε η «προηγμένη» Φινλανδία. Το ρεπορτάζ του «DER SPIEGEL» και η παρούσα εισήγηση επιβεβαιώνουν τα εξής γενικά συμπεράσματα, τα οποία ισχύουν και για τη Φινλανδία:

- Οι διεθνής μεταλλευτικές εταιρείες αποσκοπούν μόνο στο κέρδος, λεηλατούν και δηλητηριάζουν τη φύση, και καταστρέφουν ανεπανόρθωτα τους φυσικούς πόρους.

- Τα κέρδη από τον χρυσό και άλλα μέταλλα πηγαίνουν στις βιομηχανικές χώρες και κατά κανόνα  στις χώρες καταγωγής των εταιρειών (βλ. επάνω το παράδειγμα Kittilä). Δηλητήρια και μεταλλευτικά τέλματα παραμένουν στις χώρες παραγωγής.

- Οι εταιρείες, στις προσπάθειές τους να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους και να πετύχουν τις απαιτούμενες αδειοδοτήσεις, χρησιμοποιούν αθέμιτες μεθόδους παραπληροφόρησης και διαφθοράς.

Το ταξίδι στην Kittilä της Λαπωνίας αποτελεί μεγάλη φάρσα και χαρακτηριστικό παράδειγμα απάτης και παραπληροφόρησης της εταιρείας «Χρυσωρυχεία Θράκης». Το μεταλλείο χρυσού «Suurikuusikko» ανήκει μάλιστα στις πιο προβληματικές περιπτώσεις εξορυκτικών και μεταλλουργικών διαδικασιών που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα, για τους εξής λόγους:

Σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα, τα 2/3 του απολήψιμου χρυσού βρίσκονται σαν μικροσκοπικά εγκλείσματα σε αρσενοπυρίτη (FeAsS) και κατά 1/3 σε σιδηροπυρίτη (FeS2). Το ότι ο χρυσός συνδέεται με θειούχο μετάλλευμα, θα πρέπει να θεωρήσουμε την περίπτωση «Kittilä» σαν άκρως προβληματική εκμετάλλευση. Ένα τέτοιο μετάλλευμα θεωρείται σαν «δυσκατέργαστο» για την ανάκτηση του χρυσού, και απαιτεί εκτός άλλων μεγαλύτερη κατανάλωση κυανιούχου νατρίου. Για την απελευθέρωση του χρυσού από τα θειούχα ορυκτά απαιτείται η οξείδωση του μεταλλεύματος. Η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Θράκης» που προβάλλει το μεταλλείο αυτό σαν «μοντέλο», πρέπει να δώσει εξηγήσεις που παραμένουν οι μεγάλες ποσότητες του θείου (S), και το πιο σοβαρό, που παραμένει ή που διοχετεύεται το αρσενικό (As).

Σημειώνεται, ότι ο αρσενοπυρίτης περιέχει θεωρητικά 46 % κ.β. αρσενικό (As). Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, εξορύσσονται και επεξεργάζονται ετησίως στο μεταλλεiο «Suurikuusikko» 750.000 τόνοι μεταλλεύματος. Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να φανταστεί πόσος αρσενοπυρίτης και πόσο αρσενικό διατίθεται στη μεταλλουργική διαδικασία και στους χώρους των μεταλλευτικών τελμάτων. Αυτό και μόνο δικαιολογεί τις ανησυχίες για τους κινδύνους αστοχιών, όπως η επάνω αναφερόμενη πιθανή διαρροή τελμάτων στο ανάχωμα 2 του εν λόγω μεταλλείου. Σημειώνεται, ότι το αρσενικό ανήκει στα πιο τοξικά στοιχεία, και το επιτρεπτό όριο σε μη επιβαρυμένα εδάφη είναι 20 ppm (0,002 % κ.β.).

Τέτοια προβλήματα δεν έγιναν φυσικά αντικείμενα πληροφοριών στους επισκέπτες από την Αλεξανδρούπολη, οι οποίοι – όπως αναφέρθηκε εισαγωγικά – επέστρεψαν με ευχάριστες εντυπώσεις από τη όμορφη χιονισμένη φύση της περιοχής Kittila και την «αρμονική» συνύπαρξη μεταλλευτικών και τουριστικών δραστηριοτήτων. Δεν θα σταθούμε στην παράλογη σύγκριση του Περάματος της Θράκης με την Kittilä της Λαπωνίας όπου επικρατούν τελείως διαφορετικές κλιματολογικές και δημογραφικές συνθήκες. Επ’ αυτού αναφέρθηκαν επάνω ορισμένα στοιχεία και υπάρχουν πολλές προηγούμενες δημοσιεύσεις. Γεγονός είναι ότι η εταιρεία «Χρυσωρυχεία Θράκης» χρησιμοποίησε του ταξιδιώτες από την Αλεξανδρούπολη για να προωθήσει την παραπληροφόρηση της στην προσπάθειά να πετύχει την αδειοδότηση του προτεινόμενου έργου Περάματος. Πέραν τούτου, είναι απόλυτα απαράδεκτη η συμμετοχή της τότε Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Περιβάλλοντος κυρίας Μαργαρίτας Καραβασίλη, η οποία σαν μέλος της Κυβέρνησης έφτασε σε επίπεδο να δεχτεί την προσφορά του ταξιδιού και να γίνει όργανο εξάρτησης της εταιρείας «Χρυσωρυχεία Θράκης» και της μητρικής καναδικής κοινοπραξίας «Eldorado Gold».