«Ολοκληρωμένα Συμπλέγματα Επιχειρήσεων», η καινοτόμα πρόταση της ΓΣΕΕ για την ανάπτυξη της ΑΜ-Θ

Η πρόταση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για τον σχεδιασμό ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου στην ΑΜ-Θ, τέθηκε επί τάπητος σε ειδική ημερίδα που διοργανώθηκε στην Αλεξανδρούπολη όπου ξεκινούν σήμερα οι εργασίες του 35ου Συνεδρίου της Συνομοσπονδίας.

Σύμφωνα με τον επιστημονικό δ/ντή του Ινστιτούτου Σάββα Ρομπόλη, η περιοχή προσφέρεται για τη δημιουργία ολοκληρωμένων συμπλεγμάτων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, κάτι που στην πράξη σημαίνει συστάδες επιχειρήσεων, όπου η κάθε μία θα διασυνδέεται με την άλλη για την παραγωγή ενός προϊόντος. «Για παράδειγμα...

...για την κατασκευή ενδυμάτων, μία θα δημιουργεί το σχέδιο, μια άλλη θα έχει την ραφή, μια τρίτη θα τυποποιεί, μια τέταρτη θα αναλάβει το μάρκετινγκ, και ούτω καθεξής», εξήγησε ο κ. Ρομπόλης, επισημαίνοντας πως αυτό το μοντέλο είναι διαδεδομένο ιδιαίτερα στην Ιταλία, όπου «υπάρχουν χωριά που παράγουν φράουλες, αχλάδια και ακτινίδια, και όλο το χωριό είναι μια επιχείρηση!».

Στον Έβρο άλλωστε, όπως υπογράμμισε ο πρόεδρος του τοπικού εργατικού Κέντρου Απόστολος Γκιγκούδης, οι υπάρχουσες συνδυασμένες μεταφορές – που μπορούν μάλιστα να αναβαθμιστούν – αποτελούν σημαίνον δίκτυο διαμετακομιστικών υποδομών που ευνοούν τέτοιες δραστηριότητες. «Δεν υπάρχει άλλη περιοχή που να διαθέτει και σύγχρονη οδική αρτηρία – την Εγνατία Οδό –, και λιμάνι, και σιδηρόδρομο, και αεροδρόμιο», τόνισε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Ρομπόλης, τάχθηκε ρητά κατά των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών και της λειτουργίας χρυσωρυχείων, προσθέτοντας ότι «η περιοχή δεν είναι παραμεθόριος, όπως τη θεωρεί το Κράτος μέχρι σήμερα, αλλά υψίστης γεωστρατηγικής οικονομικής σημασίας, με πάμπολλες οικονομικές-αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές».

Στο Συνέδριο αναμένεται να συζητηθεί και η πρόταση που κερδίζει τελευταίως έδαφος, περί ενός Ευρωπαϊκού Σχεδίου Μάρσαλ. «Έτσι άλλωστε έγινε η Γερμανία βιομηχανική δύναμη», σημείωσε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος, ο οποίος επί τη βάσει της εκπόνησης ενός ρεαλιστικού σχεδίου ανασυγκρότησης της παραγωγικής διαδικασίας στη χώρα, πρότεινε το Κράτος να αναλάβει τον ρόλο του «Εργοδότη Ύστατης Καταφυγής», αξιοποιώντας εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, «ώστε να κρατά ενεργούς και ασφαλισμένους τους ανέργους μέσω σειράς προγραμμάτων».