
Την Ερώτηση υπέβαλλε ο Βουλευτής Επικρατείας της Χρυσής Αυγής Χρήστος Παππάς προς τους υπουργούς δικαιοσύνης και εξωτερικών, και σε αυτήν αναφέρει:
«Το
ειδικό νομικό καθεστώς που ισχύει στη Δυτική Θράκη, συνέπεια της Συνθήκης της
Λωζάννης, διαφοροποιεί τον νομικό πολιτισμό της χώρας μας, από κάθε άλλον στην
Ευρώπη. Τη στιγμή που η σαρία (ισλαμικό δίκαιο) έχει καταργηθεί από το 1926
στην Τουρκία και έχει εξευρωπαϊστεί ακόμα και σε ισλαμικές χώρες, ισχύει
απαρέγκλιτα υπό την πιο αναχρονιστική του μορφή, στη Δυτική Θράκη και
εφαρμόζεται αυστηρά σε Έλληνες πολίτες. Ειδικότερα, οι υποθέσεις των Ελλήνων
μουσουλμάνων πολιτών της μειονότητας που αφορούν ζητήματα οικογενειακού και
κληρονομικού δικαίου ρυθμίζονται παραδοσιακά βάσει του ισλαμικού νόμου,
ενώ εκτελεστής του «Ιερού Δικαίου» είναι ο μουφτής, με την Ελληνική Πολιτεία
μάλιστα, να ανέχεται την ελεύθερη «ιερουργία» ενός παράνομου ψευτομουφτή, εκ
παραλλήλου με τον «νόμιμο», χωρίς καμία απολύτως κύρωση (πχ παράβαση
καθήκοντος, αντιποίηση αρχής κλπ).
Σήμερα, στη Δυτική Θράκη λειτουργούν τρία
ιεροδικεία (Ξάνθης, Κομοτηνής, Διδυμοτείχου), ενώ οι μουφτήδες διορίζονται με
προεδρικό διάταγμα, είναι δημόσιοι υπάλληλοι με θέση γενικού διευθυντή. Η άποψη
σύμφωνα με την οποία η εφαρμογή της σαρία αφορά μόνο τους μουσουλμάνους της
Δυτικής Θράκης δεν βρίσκει σύμφωνους όλους τους νομικούς, όπως επίσης δεν
διευκρινίζεται νομικά το κατά πόσο οι Έλληνες μουσουλμάνοι έχουν δικαίωμα να
επιλέξουν μεταξύ της Ελληνικής Δικαιοσύνης και της …ισλαμικής στα θέματα που
αφορούν την προσωπική τους κατάσταση (οικογενειακά και κληρονομικά θέματα).
Σημαντική στην κατεύθυνση αυτή είναι η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου
Θηβών (405/2000) που έκρινε ότι, εφόσον η σαρία παραβιάζει τα δικαιώματα
του ανθρώπου, όπως αυτά ορίζονται από το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση
Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η Πολιτεία οφείλει να παράσχει στον μειονοτικό
τη δυνατότητα να διαλέξει μεταξύ μουφτή και τακτικού πολιτικού δικαστηρίου. Η
Πολιτεία όμως, ουδέποτε έχει ανακινήσει θέμα παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων
για τους πολίτες της, ούτε έχει προβεί σε καμιάς μορφής «διεθνοποίηση» του εν
λόγω προβλήματος στους οργανισμούς και τις υπερεθνικές δομές που συμμετέχει.

Ερωτώνται
οι κ. κ. Υπουργοί:
1)
Ποια είναι η επίσημη θέση της Ελληνικής Πολιτείας επί του τεθέντος ζητήματος;
Ειδικότερα, συμβαδίζει η εφαρμογή της σαρία με τις συνθήκες που δεσμεύουν τη
χώρα σχετικά με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και με τη
συνταγματική διάταξη περί ισονομίας (άρθρο 4 Συντ.) όλων των Ελλήνων πολιτών;
2)
Δικαιούται να επιλέξει ο μουσουλμάνος Έλλην πολίτης μεταξύ της σαρία και του
Αστικού Κώδικα ή όχι και γιατί; Τον διαφοροποιεί αυτή η δυνατότητα έναντι των
συμπολιτών του ή όχι;

0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου