«Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης» - Το Μήνυμα της Κυριακής ~ InKomotini

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας & Κομοτηνής.

«Η φοβερή σκιά του κακού νέκρωνε κάποτε τις καλές σκέψεις και αποφάσεις των ανθρώπων και τους βύθιζε σ’ ένα σκοτάδι βαθύ και...

...πνιγηρό. Οι θεωρίες των σοφών έριχναν κάθε τόσο λίγο φως στην σκέψη της ανθρωπότητος όμως αυτό ήταν θαμπό, ανίσχυρο να νικήσει τα σκοτάδια της άγνοιας, των παθών, της συγχύσεως. Θύμιζαν τις πυγολαμπίδες μέσα σε ένα δάσος πυκνό και σκοτεινό. Ενώ οι καρδιές ζητούσαν άπλετο φως. Ποθούσαν τον Ήλιο.

Το φως πού είχε προφητέψει ο Ησαϊας ανέτειλε. Ὁ Ήλιος της δικαιοσύνης, ο Χριστός, ήρθε. Ενώ όμως θα νόμιζε κανείς ότι έτσι θα τελείωνε τα δράμα της ανθρωπότητος, κάτι παράδοξο συνέβη. «Το φως ελύληθεν εις τον κόσμον και οι άνθρωποι αγάπησαν το σκότος μάλλον ή το φως». Γιατί; Η ερμηνεία είναι απλή: «Ην γάρ πονηρά τα έργα αυτών». Το σκοτάδι βολεύει. Πως να δεχτεί το φως αυτός που κινείται με δολιότητα και ανειλικρίνεια;

«Πας γάρ ο τα φαύλα πράσσων μισεί το φως και ουκ έρχεται προς το φως ίνα μη ελεγχθή τα έργα αυτού». Αλλά και το αποστρέφεται και το πολεμά, το κατηγορεί, το χτυπά με φανατισμό.

Πόσο διαφορετικά όμως είναι τα πράγματα όταν ἡ ψυχή ανοίγεται στο φως. Ἡ σύγχυση υποχωρεί. Τα ερωτήματα που βασανίζουν το νου, βρίσκουν την απάντησή τους. Η καρδιά αναπνέει ελεύθερα μέσα στη χάρη του Θεού, μέσα στο ζωογόνο χώρο των μυστηρίων της Εκκλησίας.

Όταν η ψυχή του ανθρώπου ανοίγεται στο Φως, δεν φυγαδεύεται μόνο η άγνοια, αλλά διαλύεται και η φοβερή «σκιά του θανάτου» που απλώνει στις καρδιές η αμαρτία. Λειώνουν οι πάγοι των παθών. Οι ναρκωμένες συνειδήσεις ξυπνούν από τον λήθαργο και η θέληση για τα καλό δυναμώνει. Κάτω από το ζωογόνο φως του Ηλίου μια νέα ζωή βλασταίνει και ανθοφορεί.

Όσοι άνοιξαν στο Χριστό την καρδιά τους διάπλατα και άφησαν να εισδύουν σε κάθε μυστική της γωνιά οι ακτίνες Του, όσοι με πόθο και ταπείνωση και εμπιστοσύνη Τον δέχτηκαν, είδαν τη ζωή τους, να μεταμορφώνεται να λούζεται σ’ ένα ανέσπερο φως ειρήνης, ελπίδος αγάπης χαράς και έγιναν και οι ίδιοι για το περιβάλλον τους αληθινοί «φωστήρες εν τω κόσμω)».

Ο Χριστός, ο ζωογόνος πνευματικός Ήλιος της Δικαιοσύνης, αυτός μόνο μπορεί να διαλύσει τους πάγους του μίσους και της αδικίας που απλώνονται στην γη μας. Αυτός μόνο μπορεί να καθαρίσει το μυαλό μας, να θερμάνει τις καρδιές μας, να τις ζωογονήσει, να τις αναγεννήσει».

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής (Ματθ. δ΄ 12-17)

Τῷ καιρῷ εκείνω, ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ καταλιπὼν τὴν Ναζαρὲτ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς Καπερναοὺμ τὴν παραθαλασσίαν ἐν ὁρίοις Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ Ἡσαΐου τοῦ προφήτου λέγοντος· γῆ Ζαβουλὼν καὶ γῆ Νεφθαλείμ, ὁδὸν θαλάσσης, πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν, ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς. Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Απόδοση στη νεοελληνική

Τον καιρό εκείνο, όταν ὁ Ἰησοῦς ἄκουσε ὅτι ὁ Ἰωάννης συνελήφθη, ἔφυγε εἰς τὴν Γαλιλαίαν. Ἄφησε τὴν Ναζαρὲτ καὶ ἦλθε νὰ κατοικήσῃ εἰς τὴν Καπερναούμ, ἡ ὁποία ἦτο κοντὰ εἰς τὴν λίμνην εἰς τὰ σύνορα Ζαβουλὼν καὶ Νεφθαλείμ, διὰ νὰ ἐκπληρωθῇ ἐκεῖνο, ποὺ ἐλέχθη διὰ τοῦ Ἡσαΐα τοῦ προφήτου· Ἡ χώρα τοῦ Ζαβουλὼν καὶ ἡ χώρα τοῦ Νεφθαλείμ, ἡ ὁποία ἐκτείνεται κοντὰ εἰς τὴν θάλασσαν, ἡ γῆ πέραν ἀπὸ τὸν Ἰορδάνην, ἡ Γαλιλαία τῶν ἐθνικῶν, ὁ λαός, ποὺ κάθεται εἰς τὸ σκοτάδι, εἶδε μεγάλο φῶς καὶ εἰς ἐκείνους ποὺ κάθονται εἰς τὴν χώραν καὶ τὴν σκιὰν τοῦ θανάτου, ἀνέτειλε γι’ αὐτοὺς φῶς. Ἀπὸ τότε ἄρχισε ὁ Ἰησοῦς νὰ κηρύττῃ καὶ νὰ λέγῃ· Μετανοεῖτε· διότι ἐπλησίασε ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.