Η παρέλαση της Μοναξιάς. ~ InKomotini

Όσοι από εσάς βρεθήκατε στη σημερινή παρέλαση της Κομοτηνής, στον χώρο των επισήμων (όσοι μπορέσατε δηλαδή), θα διαπιστώσατε...
...μια ηρεμία περίεργη...δεν κουνιόταν φύλλο.

Ημέρα χαράς, ημέρα ζωντάνιας, ημέρα περηφάνιας. Kι όμως, δεν ήταν έτσι.

Τα κάγκελα και τα σχοινιά περιόριζαν την παρουσία των πολιτών.

Οι μόνοι που μπορούσαν να περνούν ανενόχλητοι ήταν οι σκύλοι που για άλλη μία φορά έδωσαν το παρών.

Αυτή ήταν η εικόνα στο σημείο των επισήμων, απολύτως ελεγχόμενη, απολύτως βουβή, έτσι για να τελειώνουμε (;).

Που ήταν τα χειροκροτήματα, που ήταν τα μικρά παιδιά με τις Ελληνικές σημαίες, που ήταν οι γονείς να χειροκροτούν, να φωνάζουν και να χαμογελούν στα παιδιά τους, που ήταν τα πειράγματα, τα σχόλια;

ΤΙΠΟΤΑ. ΗΣΥΧΙΑ.

Όλα υπό έλεγχο.

Και το "φύλλο αγώνα";

"Λευκό".

Ο κόσμος πιο κάτω, σε δεύτερο πλάνο, φρουρούμενος από δεκάδες αστυνομικούς (!) γιατί σε πρώτο ήταν (πάλι) οι άλλοι, της ησυχίας...

Είναι αυτό επιτυχία; Μια ήσυχη εκδήλωση που πέρασε αλλά δεν μας άγγιξε, σαν να μην ήρθε, σαν να μη ήμασταν εκεί...;

Ίσως επειδή και 'μείς είμαστε μέσα στο σενάριο αλλά και στη σκηνοθεσία...(;)

ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ