ΓΣΕΕ: «Διευρύνονται προκλητικά οι φορολογικές αδικίες εις βάρος μισθωτών

Τις ενστάσεις, τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις της σχετικά με το υπό συζήτηση φορολογικό σύστημα καταθέτει η ΓΣΕΕ.

Σύμφωνα με το σχετικό της κείμενο:

«Η ΓΣΕΕ έχει καταθέσει έγκαιρα ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη πρόταση για ένα σύγχρονο, δίκαιο και αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, το οποίο δυστυχώς αγνοήθηκε προκλητικά.

Με τα προτεινόμενα μέτρα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν άμεσα και δυσανάλογα φόρους και χαράτσια ενώ οι οικονομικά ισχυροί θα απολαμβάνουν προκλητική ασυλία με απαλλαγές, διαγραφές και παραγραφές των φορολογικών τους υποχρεώσεων.

Βάσει των στοιχείων που έχουν δει το φως της δημοσιότητας φαίνεται ξεκάθαρα...

...ότι επιχειρείται η συνέχιση της μονομερούς και άδικης εισπρακτικής λογικής φορολογικών μέτρων που καρατομούν μισθούς και συντάξεις ενώ αφήνουν ανενόχλητους τους φοροδιαφεύγοντες και τους φοροκλέπτες..

Η ΓΣΕΕ τονίζει το γεγονός ότι από το 2010 έως και το 2013 μισθωτοί και συνταξιούχοι θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματός τους, ενώ στο τέλος του έτους 3.900.000 άτομα θα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων στην Ελλάδα αυξήθηκε και το 2011 και έφθασε στο 35,6% των μικτών αμοιβών όταν στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.’Ενωσης ο μέσος όρος υποχώρησε στο 31,7%.

Η ΓΣΕΕ καταθέτει και διεκδικεί δέσμη μέτρων για το φορολογικό τα οποία επιβάλλεται να εφαρμοστούν παράλληλα με την αποκατάσταση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων ώστε να αντιμετωπιστεί η οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας.

Αναλυτικά οι προτάσεις και οι παρατηρήσεις της ΓΣΕΕ.

Η ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ ΚΑΡΑΤΟΜΕΙ

ΜΙΣΘΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ

1. Το φορολογικό σύστημα και η κοινωνική πολιτική κάθε χώρας αποτελούν μηχανισμούς αναδιανομής του εισοδήματος «σε χρήμα και σε είδος». Ειδικότερα στην Ελλάδα, το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού. Από την άποψη αυτή είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 6,5 δις ευρώ, 47,9% (2009), 6,9 δις ευρώ, 52,6% (2010), 7,1 δις ευρώ, 55,5% (2011), ενώ οι επιχειρήσεις κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 4,7 δις ευρώ, 35,1% (2009), 4,1 δις ευρώ, 30,7% (2010), 3,6 δις ευρώ, 28,7% (2011). Δυστυχώς αυτοί η προκλητικά άδικη φορολογική πολιτική όχι μόνο παραμένει άθιχτη αλλά απεναντίας διευρύνεται σε βάρος των μισθωτών και συνταξιούχων την ώρα που η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή συνεχίζουν ανενόχλητες και ακμάζουσες. Παράλληλα, στο υπόβαθρο αυτής της ανισοκατανομής του εισοδήματος διαμέσου του φορολογικού συστήματος, η μείωση των μισθών και των συντάξεων κατά το 2011-2013 θα είναι 30% πλέον της μείωσης του 20% κατά το 2010. Το ίδιο η ύφεση κατά το 2009-2012 μείωσε σωρευτικά το ΑΕΠ κατά 25%, η ανεργία κατά την ίδια περίοδο τριπλασιάστηκε (1.200.000 άτομα, 2012) και το επίπεδο φτώχειας από 28,1% του πληθυσμού (2008) αυξήθηκε σε 31% (3.400.000 άτομα, 2011), με αυξητικές τάσεις το 2012 στο επίπεδο των 3.900.000 ατόμων. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με Έκθεση του ΟΟΣΑ (Ιούνιος 2012) η συνολική φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα επί του εργατικού κόστους διαμορφώνεται στο 37,8% έχοντας αυξηθεί την τελευταία δεκαετία (2001-2011) σε σχέση με τον μέσο όρο των κρατών-μελών του ΟΟΣΑ κατά περισσότερες από 4 ποσοστιαίες μονάδες. Ειδικότερα, η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα αυξήθηκε στο 35,6% των μικτών αμοιβών το 2011 από 34,3% το 2000, την στιγμή που ο μέσος όρος στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ υποχώρησε στο 31,7% το 2011 από 33,3% το 2000. Υψηλότερη κατά 12% σε σχέση με τον μέσο όρο στην Ελλάδα είναι η επιβάρυνση στον μισθό του παντρεμένου εργαζόμενου με δύο παιδιά, καθώς διαμορφώνεται στο 37,8% το 2011 από 35,3% το 2000, την στιγμή όπου ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ υποχώρησε το 2011 στο 25,4% από 27,5% το 2000.

2. Με αφετηρία τα δεδομένα αυτά της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, το φορολογικό νομοσχέδιο αποδεικνύεται ότι περιορίζεται απολύτως στο πλαίσιο μιας μονομερούς εισπρακτικής λογικής και ως εκ τούτου δεν διακρίνεται από χαρακτηριστικά κοινωνικής δικαιοσύνης, αναπτυξιακού προσανατολισμού, αναδιανομής του εισοδήματος και κατανομής των φορολογικών βαρών ανάλογα με την φοροδοτική ικανότητα των φορολογουμένων. Η παρατήρηση αυτή σημαίνει ότι το φορολογικό νομοσχέδιο με τους φορολογικούς συντελεστές που φαίνεται να προβλέπει καρατομεί τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τις οικογένειες με παιδιά, αφού η ύπαρξη περισσότερων παιδιών συνεπάγεται μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση. Το ίδιο, η υλοποίηση του φορολογικού νομοσχεδίου θα λειτουργήσει αντι-αναπτυξιακά παρατείνοντας, στο βαθμό που το αφορά, την ύφεση, την αύξηση της ανεργίας και της φτωχοποίησης του ελληνικού πληθυσμού που θα οδηγήσουν σε μειωμένα φορολογικά και κοινωνικο-ασφαλιστικά έσοδα παρά τη ύπαρξη υψηλών φορολογικών συντελεστών (βλ. φορολογικά έσοδα 2011) καθώς και αντι-κοινωνικά με την συμβολή του στην κατάρρευση της κοινωνικής συνοχής.

3. Η ΓΣΕΕ επισημαίνει ότι οι δυσμενείς αυτές εξελίξεις θα συντελεσθούν κατά τα αμέσως επόμενα έτη, αφού η στρατηγική στόχευση του φορολογικού νομοσχεδίου είναι η είσπραξη επιπλέον εσόδων 2,5 δις ευρώ σε σχέση με το προηγούμενο έτος και όχι η ανταπόκρισή του, στο βαθμό που το αφορά, στις κοινωνικές, αναπτυξιακές και δημοσιονομικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.

4. Στην κατεύθυνση αυτή η ΓΣΕΕ διεκδικεί την απόσυρση των συγκεκριμένων φορολογικών μέτρων και προτείνει ως κεντρική προτεραιότητα εξασφάλισης πρόσθετων πόρων την αποτελεσματική καταπολέμηση της εκτεταμένης φοροδιαφυγής (12 -14 δις ευρώ) και εισφοροδιαφυγής και όχι την εμβάθυνση της οικονομικής εξουθένωσης των μισθωτών και συνταξιούχων. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΓΣΕΕ αδυνατεί να κατανοήσει την «ανεπάρκεια» των φορολογικών αρχών και της δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης για το σχεδιασμό και την οργάνωση άμεσης και αποτελεσματικής δράσης στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής και της φοροκλοπής καθώς και στον αυστηρό έλεγχο συναλλαγών, οικονομικών δραστηριοτήτων και επιχειρήσεων με offshore εταιρείες.

Ειδικότερα η ΓΣΕΕ διεκδικεί:

· Την παραμονή του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους και το «χτίσιμο» δυνητικού αφορολόγητου με αποδείξεις στοχευμένες από επαγγέλματα και υπηρεσίες που αποδεδειγμένα είναι «θύλακες φοροδιαφυγής»

· Μείωση συντελεστών ΦΠΑ στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης.

· Ενιαία προοδευτική φορολογία για όλες τις κατηγορίες και πηγές εισοδημάτων, χορηγιών και δωρεών.

· Ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή και αναδιάταξη φορολογικής κλίμακας και περισσότερων κλιμακίων για όλες τις κατηγορίες και πηγές εισοδημάτων και χορηγιών.

· Ουσιαστικές και σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, προκειμένου να αναπληρώσουν τα φορολογικά βάρη που επωμίσθηκαν από την αύξηση της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας και των εισοδηματικών απωλειών που υπέστησαν τα τελευταία έτη.

· Εφαρμογή των εκπτώσεων από τα έξοδα στο ύψος του 100% των δαπανών (ιατρικές και νοσοκομειακές δαπάνες, ενοίκια, ενοίκια και δίδακτρα παιδιών που σπουδάζουν, τόκοι για τη αγορά πρώτης κατοικίας) καθώς και τις δαπάνες των ατόμων με αναπηρία.

· Κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης όλων των ειδικών κατηγοριών εισοδήματος και ένταξη ΟΛΩΝ στην ενιαία κλίμακα εισοδήματος.

· Ουσιαστική εφαρμογή του πόθεν έσχες, με αναφορά στην αγορά ομολόγων έντοκων γραμματίων, αγορά μετοχών, κεφάλαιο ίδρυσης και αύξησης κεφαλαίου ΑΕ και ΕΠΕ, καθορισμός κριτηρίων πολυτελούς διαβίωσης, ονομαστικοποίηση όλων των μετοχών.

· Επανεξέταση προς την κατεύθυνση της κατάργησης των φοροαπαλλαγών στις επιχειρήσεις.

· Μείωση των έμμεσων φόρων, ιδιαίτερα εκείνων που βαρύνουν την κατανάλωση χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριών. Μηδενικός συντελεστής ΦΠΑ στα βιβλία, στα σχολικά είδη και στα φάρμακα.

· Αξιοποίηση του μηχανογραφικού συστήματος και των νέων τεχνολογιών, διαχρονική σταθερότητα, απλούστευση και κωδικοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας.

· Ενίσχυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με νέους πόρους, κυρίως, διαμέσου της αναδιανομής του εισοδήματος. Επ’ αυτού η ΓΣΕΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις ανεύρεσης νέων πόρων για το Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών (ΟΠΑΠ, λαχεία, Καζίνο, πόροι από ποινές και πρόστιμα για παραβάσεις φορολογικής, πολεοδομικής νομοθεσίας, πράσινοι φόροι από κάθε δραστηριότητα που ρυπαίνει το περιβάλλον, πόροι (αντί υπέρ ΕΡΤ) από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, κλπ).

Η ΓΣΕΕ διεκδικεί και απαιτεί την αποκατάσταση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων τόσο διαμέσου των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, όσο και διαμέσου του φορολογικού συστήματος, απορρίπτοντας την συντελούμενη οικονομική εξουθένωση των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας.