Νέες εξελίξεις στο Μουφτειακό ζήτημα ~ InKomotini

Μέτσο Τζεμαλί: «Προτιμώ να πάρω το παλτό μου και να φύγω, παρά να υπογράψω την απόφαση»!

του Συμεών Σολταρίδη *

Ο Μέτσο Τζεμαλί είναι ο νόμιμος Μουφτής Κομοτηνής. Διορίστηκε από την ελληνική Πολιτεία το 1985 και τη διοίκησε χωρίς λάθη ή παραλήψεις. Στήριξε τη διοίκηση και τον θεσμό σε βαθμό να μην γίνεται αποδεκτός από την Τουρκία και μεγάλη μερίδα της μειονότητας. Είχε το θάρρος να εναντιωθεί στο Κράτος...

...όχι μόνο επειδή δεν υπέγραψε τον νόμο 3536/2007, αλλά και προσπάθησε να το «νουθετήσει» στις περιπτώσεις εκείνες που το Κράτος αφαιρώντας δικαιοδοσίες της Μουφτείας και του Μουφτή, αποδυνάμωνε τον θεσμό. Φαίνεται όμως ότι μάλλον ομιλούσε ή αλληλογραφούσε «εις ώτα μη ακουόντων»!

Επιπλέον, για την οποιαδήποτε στάση του, λόγω της μόρφωσης του, δεν μπορεί να κατηγορηθεί από κανέναν, ιδιαίτερα από τα εθνικιστικά και υπερεθνικιστικά μπλογκ. Όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος με ενδεδειγμένη γνώση στην Ισλαμική θεολογία και φιλοσοφία.

Έτσι, μετά την ψήφιση της σχετικής τροπολογίας στην Βουλή για την επιλογή και διορισμό των Χοτζάδων, Ιμάμηδων και Ιεροδιδασκάλων στην Θράκη, για την οποία δεν ρωτήθηκε αλλά απλά ενημερώθηκε λίγες ημέρες πριν κατατεθεί, συνομίλησε με την εφημερίδα «Μπιρλίκ» που κυκλοφορεί στην Κομοτηνή, η οποία ανέβασε στην ηλεκτρονική της έκδοση (http://www.birlikgazetesi.info/index.php?option=com_content&view=article&id=6503:meco-cemal-bu-karari-mzalamam-paltomu-alip-eve-gtmey-terch-ederm&catid=34:haberler&Itemid=54), άρθρο με το οποίο ο Σοφολογιότατος Μουφτής σχολιάζει την ψήφιση της σχετικής τροπολογίας .

«Το ψωμί μόλις ψήθηκε, και ως γνωστόν δεν τρώγεται ζεστό. Πρέπει να περιμένουμε για λίγο να κρυώσει, αλλά πριν το φάμε πρέπει να το γευθούμε βλέποντας τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν. Το ψωμί δεν τρώγεται μουχλιασμένο ή αν έχει περισσότερα από τα αναγκαία υλικά».

Έτσι, ο Μέτσο Τζεμαλί προετοιμάζει όλους αυτούς οι οποίοι όχι μόνο τον απογοήτευσαν αλλά και ταυτόχρονα τον αποδυνάμωσαν και του αφαίρεσαν νόμιμα δικαιώματα θεσμοθετημένα, ότι και πάλι, ίσως, δεν υπογράψει την τροπολογία. Αν και πλέον με βάση την τροπολογία δεν χρειάζεται η ανάμειξή του αφού η σύμβαση εργασίας θα υπογράφεται μεταξύ Υπουργού και υποψηφίου, γεγονός που καταργεί τον θεσμό του «διοριστηρίου» από την Μουφτεία, που ισχύει από το 1920.

Συνεχίζοντας ο νόμιμος Μουφτής Κομοτηνής, σημειώνει: «Θα διαβάσω πολύ προσεκτικά τον νόμο και μετά θα αποφασίσω. Θέλω να δω τις αλλαγές που υπήρξαν. Πρέπει να δω, με βάση τον ψηφισθέντα νόμο, η τελική απόφαση (σ.σ. επιλογής και διορισμού) σε ποιανού χέρια βρίσκεται; Η τελική απόφαση θα είναι δική μου; Θα διορίζουν αυτοί;».

Σε άλλο σημείο λέει: «Η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη. Θα μπει όμως μια τάξη. Αν χρειαστεί, ακόμη και στην περίπτωση που θα χάσω το αξίωμα μου αν δεν υπογράψω την απόφαση, παίρνω το παλτό μου και φεύγω (σ.σ. παραιτούμαι)».

Όπως γίνεται αντιληπτό, ο Μέτσο Τζεμαλί επανέρχεται στα προ πενταετίας αιτήματά του, λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς στους συγγραφείς του νόμου, ότι η τροπολογία δεν συνάδει με την κατάργηση των αρμοδιοτήτων του Μουφτή, ιδιαίτερα χωρίς να ενημερώνεται η θεσμική αρχή.

Παρακάτω όμως ο Μουφτής Κομοτηνής σημειώνει και μια άλλη αλήθεια, την οποία τονίζει ίσως για πρώτη φορά και την οποία θέλει πριν την «ηρωική του έξοδο» να μεταφέρει σε όλους αυτούς που δεν επιθυμούν να ακούσουν τα κελεύσματα των καιρών, ακολουθώντας τα εθνικιστικά κελεύσματα. Και εν πάση περιπτώσει δεν διδάχθηκαν τίποτε από τη γειτονική Τουρκία, η οποία έχει αποδεχθεί ως θεσμό τον εκπρόσωπο των τριών μειονοτήτων και συνομιλεί μαζί του για θέματα των τριών μειονοτήτων (ελληνικής, αρμενικής, εβραϊκής).

Και καταλήγει στις δηλώσεις του: «Αυτό το θέμα ενδιαφέρει την μειονότητα. Παρά τα λάθη ή τα σωστά (σ.σ. τα οποία κάνει η μειονότητα), θέλω να λύνουμε εμείς σαν μειονότητα τα ζητήματά μας. Στο δε θέμα της Μουφτείας, θέλω να πω ότι αφού είμαστε Έλληνες πολίτες, ας συνενωθούν όλοι, βουλευτές (σ.σ. και μη), ας μεταβούν στην Αθήνα και ας καταλήξουν. Εν ολίγοις, ας μεταβούν στην Αθήνα και ας ζητήσουν την επίλυση του ζητήματος μέσω εκλογών ή άλλου τρόπου. Είμαι 27 χρόνια Μουφτής και το πρόβλημα παραμένει».

Για τον πραγματικό γνώστη των θεμάτων της μειονότητας και όχι τον «επαγγελματία εθνικόφρονα», η τελευταία αυτή παράγραφος των δηλώσεων δηλώνει πολλά. Ότι ανοίγει ο δρόμος, ή για την επίλυση του Μουφτειακού ζητήματος ή για την περαιτέρω περιπλοκή του. Είναι θέμα «ανάγνωσης» και «κατανόησης». Δηλαδή, ή το ελληνικό Κράτος συνομιλεί με την μειονότητα για την εκλογή Μουφτή με διευρυμένο εκλεκτορικό σώμα αποδεκτό από παντού, οπότε η τροπολογία για πρόσληψη 240 πρωθιερέων εκεί αποβλέπει και ταυτόχρονα αφαιρεί από τον εκλεγμένο Μουφτή το δικαίωμα του δικάζειν οπότε και παραμένει απλά Μουφτής όπως ήταν πριν συνενωθούν οι δύο θεσμοθετημένες αρχές, Μουφτή και Καδή, ή η Πολιτεία αγνοεί την πρόταση του Μουφτή Κομοτηνής, εφαρμόζει το νόμο περιθωριοποιώντας τον και αποδυναμώνοντάς τον τελείως, οπότε αυτός παραιτείται και αρχίζει και πάλι το ίδιο «θέατρο του παραλόγου» που η Πολιτεία το 1985 αναζητούσε τοποτηρητή Μουφτείας, συνεχίζοντας έτσι το Μουφτειακό πρόβλημα να ταλανίζει την πολιτική.