Ανοιχτή επιστολή στον γιο του Τάσου Παπαδόπουλου

του Σταύρου Βιτάλη / Πατριωτικό Μέτωπο

«Νίκο Παπαδόπουλε: Γύρνα την Κύπρο στη Λίρα. Νίκο Παπαδόπουλε, γιε του Τάσου Παπαδόπουλου, τώρα είναι η ώρα σου.

Τώρα είναι η ώρα να τιμήσεις την διαθήκη του Πατέρα σου.

Τώρα είναι η ώρα...

...να πεις το μεγάλο ναι ή το μεγάλο όχι.

Τώρα είναι η ώρα να αποδείξεις πως είσαι άξιος γιός, πανάξιου πατέρα.

Στους ώμους σου κρατάς βαριά κληρονομιά, το γνωρίζεις, το γνωρίζουμε όλοι όσοι σε παρακολουθούμε χρόνια τώρα, όλοι όσοι γνωρίσαμε τον Τάσο.

Γύρω σου τριγυρίζουν, βουίζοντας στα αφτιά σου, πότε απειλώντας σε, πότε γλύφοντας σε και πότε «νουθετώντας» σε, οι σφήκες, οι κοπρομπούρμπουλες, οι βολεμένοι σφουγγοκωλάριοι.

Εσύ όμως, έχεις στο αίμα σου, το αντίδοτο που πήρες κληρονομικά από τον Τάσο,  έχεις μέσα σου τη φλόγα του Αυξεντίου, του Καραολή, του τελευταίου Εθνικού μας Ήρωα, του Σολωμού.

Μην αφήσεις τη σκουριά και τα πολιτικά λύματα που κυβερνούν Ελλάδα και Κύπρο, να ακουμπήσουν τη σκέψη σου. Μην ακούς τα θλιβερά παπαγαλάκια που τιτιβίζουν στα αφτιά σου, και που πουλάνε τη μάνα τους και την αδελφή τους για ένα κατοστάρικο.

Ο δρόμος σου είναι δύσκολος και τραχύς. Σήκωσε στους ώμους σου την Κύπρο. Λύτρωσέ την από τα δεσμά των τοκογλύφων, κοίταξε τον Λαό σου, κοίταξε την δυστυχισμένη Πατρίδα μας, το βασανισμένο μας νησί.

Ως μεγαλύτερος από σένα στα βάσανα, δεν θα σου πω, πως ο δρόμος αυτός είναι στρωμένος με ρόδα. Αντιθέτως: Σε περιμένουν τα τσακάλια, οι ύαινες, η απομόνωση, ο χλευασμός.

Σε περιμένει όμως και μια θέση στην ιστορία. Δίπλα στον Πατέρα σου, δίπλα στους Ήρωες και τους Ποιητές που μάτωσαν για τη Λευτεριά τούτου του τόπου του μαγεμένου.

Μην ξεχνάς πως οι εποχές που έρχονται, είναι ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ, Νίκο Παπαδόπουλε, γιε του Τάσου.

Είναι οι εποχές των Λαών όλου του Κόσμου, που αγωνίζονται να αποτινάξουν τον φασισμό της Νέας Τάξης, να διώξουν τις βδέλλες τύπου Ρόθτσιλντ, τύπου Ρέκφέλερ, τύπου Μόργκαν, τύπου Σόρος, από τους ώμους τους. Να σταθούν όρθιοι και αξιοπρεπείς απέναντι σε θλιβερά γιαπάκια, τύπου Σόιμπλε, τύπου Λαγκάρντ, και όλου του κακού συναπαντήματος των υπαλληλίσκων της διεθνούς τραπεζικής μαφίας των αεριτζήδων.

Είσαι ακόμη νέος. Έχεις χρόνο να δεις τα όνειρα του πατέρα σου Τάσου, να παίρνουν εκδίκηση.

Γράψε λοιπόν την ιστορία σου. Εμείς, με όποιες δυνάμεις έχουμε – και έχουμε να το ξέρεις – θα είμαστε κοντά σου, όπως μας θέλεις. Από απλούς στρατιώτες/μαχητές, έως συμπαραστάτες σου, μέχρι το πλήρωμα του χρόνου μας.

Πάρε στους ώμους στου την Κύπρο μας. Γύρισέ την στην κυπριακή Λίρα. Αυτήν που έφτιαξε το νησί. Αυτήν που τάισε γενιές. Αυτήν που πρόκοψε τον τόπο. Αυτήν που ανάστησε το βασανισμένο μας νησί, μετά την μεγάλη προδοσία.

Και να μην ξεχνάς ποτέ Νίκο Παπαδόπουλε, γιε του Τάσου: Πάντοτε ήμασταν λίγοι. Λίγοι, αλλά Λέοντες».