ΒΙΝΤΕΟ - Ν. Δαπέργολας: «Ένας Δήμαρχος οφείλει να έχει όραμα για την πόλη του»

«Δημοτικοί Σύμβουλοι και συνεργάτες του Γ. Πετρίδη λειτουργούν με τη λογικής της “γλάστρας”»!

Σκληρή κριτική εφ’ όλης της ύλης άσκησε στη δημοτική Αρχή Κομοτηνής και προσωπικά στον Δήμαρχο Γιώργο Πετρίδη η παράταξη του «Σπάρτακου», με συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν ο επικεφαλής της Νεκτάριος Δαπέργολας και τα μέλη της Κώστας Καραΐσκος και Πάρις Καλοδημίδης.

Η συνέντευξη περιλάμβανε τρία κυρίως μέρη.

Στο πρώτο μέρος ο κ. Δαπέργολας εγκάλεσε τον Δήμαρχο για ανυπαρξία ουσιαστικού έργου και έλλειψη οράματος, απέδωσε ρόλο…γλαστρών στους δημοτικούς συμβούλους της συμπολίτευσης...

...και στους συνεργάτες του Δημάρχου, αναφέρθηκε σε προτάσεις της παράταξής του που η διοίκηση Πετρίδη τις παραπέμπει στις καλένδες, ενώ για μια ακόμη φορά έθιξε το θέμα του ποδηλατόδρομου, επιμένοντας να αμφισβητεί τον ισχυρισμό του Δημάρχου ότι εκτεταμένες τροποποιήσεις στην κατασκευή του έργου είναι δυνατόν να το οδηγήσουν σε απένταξη από τη χρηματοδότηση του ΕΣΠΑ.

Στο δεύτερο μέρος ο Κώστας Καραΐσκος έθεσε ζήτημα προώθησης εκ μέρους του Δήμου δημοψηφισμάτων για τοπικά θέματα.

Στο τρίτο μέρος, ο Πάρις Καλοδημίδης, επικαλούμενος σχετικά στοιχεία που γνωστοποίησε στον «Σπάρτακο» η δημοτική Αρχή, κατακεραύνωσε την προηγούμενη διοίκηση του Δήμου και τον πρώην Δήμαρχο Δημήτρη Κοτσάκη, για σωρεία σπαταλών από την «παρέα» όπως χαρακτήρισε την τότε ομάδα συμβούλων υπό τον Άγγελο Λάσκαρη, για «έργα κοπανιστού αέρα».

Στην παρούσα ανάρτηση, διαβάστε την τοποθέτηση του κ. Δαπέργολα και δείτε σε βίντεο αποσπάσματά της (ακολουθούν σε επόμενες αναρτήσεις οι τοποθετήσεις και βίντεο των κυρίων Καραΐσκου και Καλοδημίδη):   

«Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια δημαρχίας Γιώργου Πετρίδη, και νομίζουμε ότι τώρα – και έναν περίπου χρόνο πριν από τις επόμενες εκλογές, είναι μία καλή ευκαιρία να καταθέσουμε κάποιες σκέψεις και κάποιους έντονους προβληματισμούς σχετικά με την πορεία του δήμου Κομοτηνής.

Και ξεκινάμε με μία αποτίμηση του έργου που παρήγαγε έως σήμερα η νυν δημοτική αρχή, όπως φυσικά το εκτιμούμε εμείς.

Εκείνο που δυστυχώς μπορούμε να πούμε είναι ότι όσο και αν προσπαθήσαμε, δεν μπορέσαμε να βρούμε κανένα έργο.

Και να ξεκαθαρίσω εδώ ότι δεν εννοούμε τις προσπάθειες του Γ. Πετρίδη να πολεμήσει τις μαύρες τρύπες ενός δήμου καταχρεωμένου από ανομίες, λάθη και σπατάλες του απώτερου και κοντινού παρελθόντος. Τέτοιες προσπάθειες αναμφίβολα έγιναν και γίνονται, δεν έχουμε σκοπό να γίνουμε αφοριστικοί και να μηδενίσουμε τα πάντα. Και φυσικά ουδείς αντιλέγει για τη σημασία αυτών των προσπαθειών, αφού από την έκβασή τους διακυβεύεται πράγματι το μέλλον του δήμου μας.

Το ερώτημα όμως είναι αμείλικτο: αρκεί αυτό για έναν δήμαρχο και για την παράταξή του; Αρκεί το να ασκεί απλώς διαχείριση ή να προσπαθεί να περικόψει δαπάνες, να μπαλώσει τρύπες, να διευθετήσει χρέη, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που η ασφυκτική πραγματικότητα και η δαμόκλειος σπάθη των μνημονίων και των επιτρόπων θα τον ανάγκαζαν ούτως ή άλλως να το κάνει; Εμείς θεωρούμε λοιπόν πως όχι. Εντάξει, λεφτά δεν υπάρχουν και τα χρέη είναι αδυσώπητα. Εδώ όμως δεν μιλάμε για κάποιον λογιστή ή διαχειριστή πολυκατοικίας, μιλάμε για δήμαρχο. Και ένας δήμαρχος οφείλει πάνω απ’ όλα να έχει όραμα για την πόλη του.

Ποιο είναι όμως άραγε το όραμα του κυρίου Πετρίδη; Δύο χρόνια τώρα, το μόνο έργο που πραγματικά βλέπουμε να πραγματοποιείται είναι ο ποδηλατόδρομος (με χρηματοδότηση ΕΣΠΑ) και αυτό μάλιστα είναι ένα έργο αμφίσημης - στην καλύτερη περίπτωση - λειτουργικότητας, που εμείς πιστεύουμε πως ο τρόπος υλοποίησής του στη συγκεκριμένη χάραξη θα προκαλέσει πολύ περισσότερα προβλήματα απ’ όσα υποτίθεται ότι θα λύσει. Πρόκειται για το μοναδικό έργο που γίνεται και που θα ολοκληρωθεί επί θητείας Πετρίδη. Πλην όμως του εν λόγω οράματος (που είναι η άμεση μετατροπή της πόλης σε…ποδηλατούπολη - και δη ασχέτως υποδομών, οδικού δικτύου, πάρκινγκ, κ.λπ.), και ίσως και της διάθεσης για κατασκευή δικτύου τηλεθέρμανσης (πράγμα όμως που με τις παρούσες συνθήκες θα κάνει δεκαετίες για να γίνει - και ΑΝ γίνει και ποτέ), τι άλλο σκέφτεται ο δήμαρχος για την πόλη του; Τι σκέφτεται για την αξιοποίηση του έμψυχου δυναμικού της, την ανάδειξη της ιστορίας και της κουλτούρας της, τη δημιουργία υποδομών που θα βοηθήσουν οικονομικά και κοινωνικά τους πολίτες της ενόψει και της συνεχώς κλιμακούμενης κρίσης;

Δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκην πολλά χρήματα - και ενίοτε δεν χρειάζονται καν χρήματα. Βλέπουμε καθημερινά σε άλλους δήμους της χώρας να υλοποιούνται πράγματα μικρά και απλά, αλλά χρήσιμα. Προχτές π.χ. μάθαμε ότι στη Δράμα θα λειτουργεί μία φορά τη βδομάδα λαϊκή αγορά τοπικών παραγωγών. Μάθαμε ότι στην Καλαμάτα αποφασίστηκε η μείωση των δημοτικών τελών σε όποιον πολίτη θα έχει δικό του κομποστοποιητή. Στη Φλώρινα προχωράει η τηλεθέρμανση. Στην Αλεξανδρούπολη έγιναν τόσες κινήσεις για σύνδεση της πόλης με το Σοσνόβι Μπόρ και thn προσέλκυση Ρώσων επισκεπτών…

Υπάρχουν τόσα και τόσα άλλα ή παρόμοια πράγματα. Ναι, σε καιρούς ανέχειας ζούμε και έλλειψης κονδυλίων, δεν χρειάζεται λοιπόν να ανακαλύψεις την Αμερική, κάνε έστω πέντε μικρά πραγματάκια, που θα βοηθήσουν τους συμπολίτες σου. Κάνε τα όμως! Ιδέες λοιπόν χρειάζονται, εμπνεύσεις και μεράκι. Και φυσικά στη συνέχεια χρειάζεται και αποφασιστικότητα για να υλοποιηθούν αυτές οι ιδέες.

Εμείς, δύο χρόνια τώρα, ούτε ιδέες δυστυχώς είδαμε και κυρίως καμία αποφασιστικότητα. Μάλλον το ακριβώς αντίθετο: αδράνεια και παθητικότητα. Ακόμα και για προτάσεις δικές μας, που μάλιστα χαιρετίστηκαν κιόλας ως εξαιρετικές, τι απέμεινε;

Θυμίζω ενδεικτικά την πρότασή μας για δημιουργία παζαριού τοπικών παραγωγών. Σε όλους άρεσε, μιλήσαμε πάλι με τον δήμαρχο, υπετίθετο ότι θα έμπαινε σε φάση πραγματοποίησης, και αντ’ αυτού πήγε στις…καλένδες. Όποτε το ξαναθέτουμε ακούμε απαντήσεις του τύπου «είναι δύσκολο, αλλά θα το κοιτάξουμε». Ειλικρινά όμως δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί είναι πια τόσο δύσκολο και πόσες φορές πρέπει να το ξανακοιτάξει κανείς!

Θυμίζω όμως και μια παλαιότερη πρότασή μας για αδελφοποίηση με την ιταλική πόλη Κάβα Ντέι Τιρρένι, ενέργεια με σαφή πολιτιστική βαρύτητα, που θα δρομολογούσε μάλιστα και προοπτικές ευρύτερης συνεργασίας λόγω των πανεπιστημίων και ειδικά των νομικών σχολών που έχουν και οι δύο πόλεις - και θα απέστρεφε λίγο και τα βλέμματα από τις δεδομένες έως σήμερα συνεργασίες με γειτονικά ανθυπο-πολίσματα της γνωστής …ασιατικής κουλτούρας και αισθητικής. Η πρόταση όχι μόνο άρεσε, αλλά υπενθυμίζω ότι υπερψηφίστηκε τότε σχεδόν ομόφωνα από το δημοτικό συμβούλιο. Στις καλένδες όμως εστάλη και αυτή και όποτε το επαναφέρουμε, η απάντηση πάλι η ίδια: «θα το κοιτάξουμε».

Αυτή είναι η μόνιμη επωδός για τα πάντα και επί της ουσίας τίποτε. Και βέβαια έχουμε ως «Σπάρτακος» και άλλες προτάσεις να κάνουμε, που είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν και δεν χρειάζονται καν χρήματα. Δεν ξέρουμε όμως αν υπάρχει λόγος. Ωραία, θα τις καταθέσουμε και θα καταγραφούν. Αν πρόκειται όμως, όπως είμαστε πλέον σχεδόν βέβαιοι, να έχουν κι αυτές την τύχη των προηγούμενων, ποιο είναι το νόημα; Και φυσικά δεν το λέω καθόλου αυτό επειδή επρόκειτο για δικές μας προτάσεις. Ας μας πει ο δήμαρχος ποιαν πρόταση όχι μόνο δικιά μας, αλλά και οποιουδήποτε άλλου, άκουσε, του άρεσε και πέρα από λεκτικές αοριστολογίες, προσπάθησε πραγματικά να την υλοποιήσει. Θα σας πω εγώ: απολύτως καμία.

Και δυστυχώς βλέπουμε με μεγάλη μας απογοήτευση ότι ο δήμαρχος δεν έχει κάποια ουσιαστική βοήθεια ως προς αυτό και από τους συνεργάτες του, εννοώ αντιδημάρχους και δημοτικούς συμβούλους. Και άντε, αυτός έχει αναλώσει όλη τη σκέψη του στα χρέη και τα ελλείμματα - ας το δεχτούμε, παρά τη διαφωνία μας. Οι άλλοι γύρω του όμως τι ακριβώς κάνουν; Ποια πρόταση, ποια ιδέα είχαν ποτέ; Ποια ιδιαίτερη ικανότητα επέδειξαν μέχρι τώρα και σε τι ακριβώς; Ακόμη περισσότερο, ποια πρωτοβουλία σκέφτηκαν και ανέλαβαν κιόλας να υλοποιήσουν; Είκοσι πέντε άτομα είναι! Αν θέλουν μπορούν να φέρουν την πόλη πάνω-κάτω! Αλλά τι να λέμε, όταν εδώ για πολλούς από αυτούς δεν ξέρουμε ακόμη καν τη χροιά της φωνής τους; Λυπάμαι που γίνομαι λίγο καυστικός, αλλά με λογικές…γλάστρας και με μπετόν αρμέ ψηφοφορίες δίχως ΠΟΤΕ την παραμικρή απόκλιση, ούτε ο διάλογος μέσα στο δημοτικό συμβούλιο προάγεται, ούτε το ευρύτερο καλό της πόλης. Η πόλη χρειάζεται δημοτικούς συμβούλους με ικανότητες, θάρρος και διάθεση δημιουργίας. Ειδικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Εμείς δεν θέλουμε ούτε και τώρα να γίνουμε αφοριστικοί και να πούμε ότι δεν έχουν τίποτε από αυτά. Μπορεί να έχουν πράγματι πολλές ικανότητες οι άνθρωποι. Επειδή όμως υπάρχει και η γνωστή παροιμία με τη …γυναίκα του καίσαρα, θα την παραφράσω και θα πω ότι αν έχουν, ήρθε ο καιρός ν’ αρχίσουν και να μας το δείχνουν σιγά-σιγά…

Χωρίς να παραγνωρίζουμε λοιπόν την αξία των όποιων…ναυαγοσωστικών προσπαθειών του Γιώργου Πετρίδη, θεωρούμε κατά τα λοιπά το έως τώρα έργο της νυν δημοτικής αρχής ουσιαστικά ανύπαρκτο και την ίδια ανεπαρκέστατη και τραγικά αδύναμη να συμπορευθεί με τις προκλήσεις των καιρών, πόσο δε μάλλον να χαράξει νέα μονοπάτια».

Για το θέμα του ποδηλατόδρομου

«Πρόκειται για ένα έργο που υποτίθεται ότι έγινε μετά από δημόσια διαβούλευση (απλώς έτυχε να μην το …αντιληφθεί σχεδόν κανείς) και στη συνέχεια άρχισε η κατασκευή του. Κάποια στιγμή όμως εμφανίστηκαν φωνές διαμαρτυρίας για τα προβλήματα που θα προκαλούσε η συγκεκριμένη χάραξη (κυκλοφοριακά, οικονομικής φύσεως σε σχέση με τους καταστηματάρχες, κ.λπ. - τα έχουμε πολλάκις εκθέσει), και αυτές οι φωνές άρχισαν να γίνονται ολοένα και περισσότερες - και κυρίως ολοένα και πιο τεκμηριωμένες. Υπήρχε μάλιστα ήδη η εν εξελίξει τραγική - θα την χαρακτήριζα - εμπειρία με τη Νικολάου Ζωίδη, οπότε υπήρχε πλέον κι ένα παραπάνω χειροπιαστό τεκμήριο για το τι θα συνέβαινε αν το αντίστοιχο έργο κατασκευαζόταν σε Ορφέως και Δημοκρίτου, δηλαδή στο μοναδικό κεντρικό οδικό δίκτυο που έχει αυτή τη στιγμή η πόλη.

Τη συνέχεια τη γνωρίζετε. Ενώ ξεσηκωνόταν μία πραγματική θύελλα αντιδράσεων σε βάρος του έργου, και ενώ οι αντιδρώντες ζητούσαν το προφανές, δηλαδή να ακούσει ο δήμαρχος και να λάβει υπόψη τις δίκαιες διαμαρτυρίες, το έργο στη μεν Ν. Ζωίδη ολοκληρώθηκε, και ενώ υπετίθετο ότι θα κατετίθεντο οι διαφορετικές απόψεις και θα γινόταν ειλικρινής συζήτηση, ξεκίνησε το έργο ένα πρωί και επί της Δημοκρίτου και μάλιστα με πρωτοφανή σπουδή. Προσωπικά, σε όλη μου τη ζωή, τέτοια ταχύτητα δεν τη θυμάμαι για κανένα άλλο έργο. Ήταν τέτοια η σπουδή, που με ανάγκασε στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο να γίνω ιδιαίτερα οξύς και να κατηγορήσω ευθέως τον δήμαρχο για προσχηματικό διάλογο, χαρακτήρισα μάλιστα και εντελώς απαράδεκτο το επιχείρημά του ότι «το έργο τώρα προχώρησε κι αν το σταματήσουμε και απενταχθεί, θα χάσουμε όσα λεφτά δόθηκαν έως τώρα». Το επιχείρημα αυτό το χρησιμοποιεί εξ αρχής ως προκάλυμμα και έχω απλά να πω ότι αν σταματούσε το έργο για να γίνει στοιχειώδης (αλλά ουσιαστική) διαβούλευση πριν από λίγους έστω μήνες, αυτό το επιχείρημα δεν θα υφίστατο καν. Όταν όμως επιταχύνεις σκοπίμως τις εργασίες και δημιουργείς όλο και περισσότερα οικονομικά και πρακτικά τετελεσμένα, την ώρα που υποτίθεται θα έπρεπε να πας σε πραγματικό διάλογο, αυτό φυσικά «ισχυροποιεί» το δήθεν επιχείρημα. Αυτό όμως δεν είναι διάλογος, είναι σκόπιμη κοροϊδία - και αυτό είπα στον κύριο Πετρίδη την προηγούμενη φορά. Το ίδιο μάλιστα μπορώ να πω ότι συνεχίστηκε και κατά το δήθεν δεκαήμερο …μορατόριουμ κατάπαυσης του έργου, μέχρι να κατατεθεί η πρόταση βελτίωσης που πρότεινε η αντιδρούσα πλευρά των πολιτών. (Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, το θεωρώ επιτυχία των πολιτών, που απέδειξαν ότι όταν αντιδρούν με τεκμηριωμένο τρόπο και αποφασιστικότητα πολλά μπορούν να πετύχουν. Και αυτό το κατάφεραν, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, κόντρα στις συκοφαντίες από κάποια παπαγαλάκια, κόντρα σε πιέσει ή ακόμη και έμμεσες απειλές!) Ενώ όμως είχε κηρυχθεί η παύση, το έργο προχώρησε άλλα 20 μέτρα μέχρι την είσοδο της Τσανακλείου και στη συνέχεια με διάφορες δικαιολογίες δεν σταμάτησαν ούτε μία μέρα να γίνονται κάποιες εργασίες επί τόπου.

Εν πάση περιπτώσει, το ζήτημα σήμερα βρίσκεται στο εξής στάδιο: μετά την παρέλευση του δεκαημέρου κατατέθηκε η πρόταση (με τη βοήθεια του πολιτικού μηχανικού Παναγιώτη Βγενά και της δικηγόρου Βούλας Παπαβασιλείου), την οποία θεωρούμε ως πολύ σοβαρή πρόταση, που και τον κίνδυνο απένταξης του έργου αποκλείει, αλλά και σοβαρές βελτιώσεις επιφέρει, ενώ κυρίως εισηγείται την παράλληλη δημιουργία υποδομών παραπλεύρως του ποδηλατοδρόμου (όπως π.χ. χώρων πάρκινγκ σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης), που - επιτρέψτε μου να πω - μία σοβαρή και υπεύθυνη δημοτική αρχή πρώτα αυτές θα εξασφάλιζε και μετά θα προχωρούσε στο ίδιο το έργο. Εκφράζουμε την ελπίδα, έστω και την υστάτη ώρα, ο κύριος Πετρίδης να τα λάβει όλα αυτά σοβαρά υπόψιν.

Και μια που μίλησα για απένταξη, επιτρέψτε μου κι ένα τελευταίο προς ενημέρωσή σας για τον τρόπο που o δήμαρχος δείχνει να εννοεί την έννοια του διαλόγου: όλοι θα θυμάστε ότι στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο δεσμεύτηκε να μου εγχειρίσει έγγραφο της διαχειριστικής αρχής που ο ίδιος επικαλούνταν και το οποίο θα πιστοποιούσε, υποτίθεται, τη βεβαιότητα απένταξης αν συνέβαιναν οι αλλαγές που ζητούσα. Το ίδιο έγγραφο ζήτησα μεταξύ άλλων και με νέα μου γραπτή ερώτηση στις 4 Μαρτίου, αλλά η απάντηση που πήρα ήταν και πάλι εντελώς άσχετη. Ο δήμαρχος αρκέστηκε απλώς να μου εκθέσει γραπτά τη δική του άποψη (την οποία βέβαια εγώ δεν τη ζήτησα, γιατί μας ήταν ήδη γνωστή). Αυτό πάντως που του ζήτησα, έγγραφο δηλαδή της διαχειριστικής, εγώ δεν είδα ποτέ μου! Οπότε έχω κάθε λόγο να αμφισβητώ όλα όσα λέει επί του θέματος ο Δήμαρχος, ακόμη και για το τι ακριβώς θα συνέβαινε αν άλλαζε ακόμη και η χάραξη του έργου».