Παρασκευή, Ιουλίου 05, 2013
«Σαν συναντήσεις έναν
Ιερέα και έναν Άγγελο, θα χαιρετήσεις πρώτα τον Ιερέα και μετά τον Άγγελο»!
(Από το Γεροντικό).
Ο Ιερέας δεν είναι...
Η Ιεροσύνη του, το Λειτούργημά του, το Σχήμα του, η Αποστολή του, η Παρουσία του, τον θέτουν και τον θέλουν ή του επιβάλλουν: Να είναι και Εντός και Εκτός του «κόσμου τούτου».
Η
Θρησκευτική – Χριστιανική αγωγή, η Ελληνορθόδοξη Πατερική παράδοση, ο Πολιτισμός
μας, η Ιστορία μας, η ευγένεια ψυχής, δεν επιτρέπουν να απευθύνουμε στον
κληρικό τους στερεότυπους κοσμικούς χαιρετισμούς (π.χ. «καλημέρα», «καλησπέρα»,
«καληνύχτα», «νά ’σαι καλά», «τα λέμε»), που ανταλλάσσουν οι λαϊκοί μεταξύ
τους.
Σ’
έναν κληρικό, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και αν τον συναντήσουμε, εντός ή εκτός
του Ιερού Ναού, με μια ελαφρά κλίση της κεφαλής προς τα κάτω, απευθύνουμε με
ταπείνωση και με ευλάβεια το «Ευλογείτε Πάτερ».
Και
εκείνος, με συνείδηση της υψηλής, της αγίας και ιερής αποστολής του, ως
πνευματικός φάρος φωτός Χριστού, ως Λειτουργός των αγίων Μυστηρίων της
Εκκλησίας του Εσταυρωμένου και αναστημένου Ιησού, ως Ορθόδοξη παρουσία – μαρτυρία,
ως Πατέρας όλων, με σεμνότητα και παρρησία, απαντά «Ο Κύριος».
Ο
Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, αποκαλεί την Ιεροσύνη «Τέχνη τεχνών και Επιστήμη επιστημών», και τον Ιερέα «Άγγελο Κυρίου».
Posted in: Κοινωνία
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου