Οι πρώτοι 25 υποψήφιοι του «Σπάρτακου» Κομοτηνής ~ InKomotini

Τους 25 πρώτους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους του, παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου ο συνδυασμός για τον Δήμο Κομοτηνής «Σπάρτακος».

Οι υποψήφιοι που ανακοινώθηκαν, κατ’ αλφαβητική σειρά, είναι:

1. Αμανατίδης Δημήτριος – Γεωπόνος

2. Αχμέτ Τζεμ – Ελεύθερος επαγγελματίας

3. Βγενάς Παναγιώτης – Πολιτικός Μηχανικός

4. Γεωργαντά Αναστασία – Καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας

5. Εφετζής Γεώργιος – Εργάτης

6. Καραγιαννίδης Αθανάσιος – Ιδιωτικός Υπάλληλος

7. Καραΐσκος Κωνσταντίνος - Μαθηματικός

8. Καρακολίδης Παναγιώτης – Φιλόλογος / Αντιπρόεδρος ΕΛΜΕ Ροδόπης

9. Κασάπης Δημήτριος – Συνταγματάρχης ε.α.

10. Κιαμήλ Εμπρά – Ελεύθερος επαγγελματίας

11. Κουμπάκη-Κοτσοβελκίδου Κωνσταντίνα – Ελεύθερη επαγγελματίας

12. Κουρτ Χασάν – Εργάτης

13. Μαθιουδάκης Ματθαίος – Χημικός / Διευθυντής 4ου Γυμνασίου Κομοτηνής

14. Μαρασλή Ευγενία (Τζένη) – Βρεφονηπιοκόμος

15. Μεχμέτ Ζεκριέ – Οικιακά

16. Μουσταφά Σαλή – Άνεργος

17. Μποζατζή Αγγελική – Ιδιωτική Υπάλληλος

18. Νικηφορίδης Δημήτριος – Νευρολόγος / Διευθυντής ΕΣΥ

19. Παπαγεωργίου Μαρία – Δασκάλα

20. Πάφης Γεώργιος – Δρ ΤΕΦΑΑ

21. Προυσινούδης Ιωακείμ (Μάκης) – Ελεύθερος Επαγγελματίας

22. Ρούφου Βασιλική – Καθηγήτρια Γερμανικής Φιλολογίας

23. Ρωσίδου Μαρίνα – Αγρότισσα

24. Σαλαμάνης Αθανάσιος – Συνταξιούχος ΟΤΕ / Ιεροψάλτης

25. Φωλιάς Δημήτριος - Φυσικός

Νεκτάριος Δαπέργολας: «Επιζητούμε μια ισχυρή, ανεξάρτητη, και δραστήρια τοπική αυτοδιοίκηση, προσβλέποντας στην ποιοτική αναβάθμιση του Δήμου Κομοτηνής και της ζωής όλων μας. Εμείς δεν βλέπουμε την ενασχόληση με τα κοινά ως ευκαιρία για αξιώματα, αλλά ως διακονία»

Στην ίδια συνέντευξη, ο επικεφαλής του συνδυασμού κ. Ν. Δαπέργολας, αναφέρθηκε στις γενικές θέσεις και στη βασική φιλοσοφία του:

«Ο “Σπάρτακος”, ήδη μέσα από τη σύντομη αλλά ουσιαστική δράση του, απέδειξε ότι κινείται χωρίς συμφέροντα και προκαταλήψεις, ακολουθώντας πιστά τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και προωθώντας τα δίκαια αιτήματα των δημοτών.

Έτσι ακριβώς θα συνεχίσουμε. Στόχος μας είναι μέσα από μια ανοιχτή, διαφανή και διαρκή διαδικασία συμμετοχής και συνέργειας, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα εμπεριστατωμένο πρόγραμμα δράσεων και παρεμβάσεων, που θα βελτιώσει ουσιαστικά τη ζωή όλων μας και θα αναβαθμίσει την εικόνα του Δήμου.

Δεν ταυτιζόμαστε με μια ευκαιριακή τοπική αυτοδιοίκηση, που υποκρίνεται πως νοιάζεται, αλλά στην πράξη αδιαφορεί για τα προβλήματα του δημότη. Επιζητούμε μια ισχυρή, ανεξάρτητη, και δραστήρια τοπική αυτοδιοίκηση, που με την ενεργή συμμετοχή όλων των κατοίκων, θα αγωνίζεται καθημερινά για την επίτευξη τεκμηριωμένων και ολοκληρωμένων προτάσεων.

Ο “Σπάρτακος” έχει πλήρεις, συγκροτημένες, και άμεσα εφαρμόσιμες θέσεις και προτάσεις για όλα τα θέματα που αφορούν την πόλη μας. Ήδη έχουν ανακοινωθεί οι θέσεις μας για κάποια γενικότερα ζητήματα όπως το κυκλοφοριακό, ή ειδικότερα, όπως τα αδέσποτα και ο ποδηλατόδρομος. Και μέσα στις επόμενες μέρες θα δοθούν στη δημοσιότητα οι θέσεις μας και για τα υπόλοιπα ζητήματα, όπως η διοίκηση και λειτουργία των δημοτικών δομών, η αστική κινητικότητα, τα κοινωνικά προβλήματα, ο πολιτισμός, το πολεοδομικό, το περιβάλλον, η ενέργεια, η διαχείριση των απορριμμάτων, η καθημερινότητα του δημότη, οι προτάσεις για την ενίσχυση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας, οι προτάσεις για την αναζωογόνηση της υπαίθρου.

Ως υποψήφιος δήμαρχος Κομοτηνής, διαβεβαιώνω εκ μέρους όλων των ενεργών πολιτών που συναπαρτίζουν αυτή τη δυναμική και συνεχώς διευρυνόμενη συλλογικότητα που λέγεται “Σπάρτακος”, ότι εμείς δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε την πεπατημένη οδό των παρατάξεων που διαχειρίστηκαν έως σήμερα τα δημοτικά πράγματα και προτίμησαν να κρύβονται πίσω από δηλώσεις όπως “ότι μπορέσαμε κάναμε”, “είμαστε αναρμόδιοι”, “θέλουμε άλλα οι καταστάσεις δεν μας το επιτρέπουν”, κ.λπ. Σε ποιον αρκεί άραγε να έχει σήμερα για Δήμαρχο και Δημοτικούς Συμβούλους απλώς “καλά και ήσυχα παιδιά”; Οι καιροί είναι κρίσιμοι και απαιτούν δημοτικούς άρχοντες επαναστάτες, αγωνιστές, διεκδικητές, που ναι μεν θα αναγνωρίζουν τη δυσκολία των καταστάσεων, αλλά δεν θα λειτουργούν μοιρολατρικά, διεκδικώντας καθημερινά τα μέγιστα δυνατά, για το καλό του Δήμου και των πολιτών. Που δεν θα κρύβονται μέσα στα γραφεία τους και δεν θα διστάζουν να δράσουν, να διεκδικήσουν, ακόμη και να συγκρουστούν.

Έχοντας ως οδηγό όλα τα παραπάνω αλλά και όλα όσα θα διαμορφώσουμε μαζί το επόμενο χρονικό διάστημα, με βασικές αρχές την ανιδιοτέλεια, την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να συμμετάσχουν στην κοινή αυτή προσπάθεια με τον “Σπάρτακο”, ώστε να αλλάξουμε την πορεία της μέχρι σήμερα κοντόφθαλμης αυτοδιοικητικής πολιτικής, προσβλέποντας στην ποιοτική αναβάθμιση του Δήμου Κομοτηνής και της ζωής όλων μας.

Ξέρουμε ότι διαλέγουμε να διανύσουμε το δύσκολο μονοπάτι, αλλά εμάς μας αρέσουν τα δύσκολα. Εμείς δεν βλέπουμε την ενασχόληση με τα κοινά ως ευκαιρία για αξιώματα, αλλά ως διακονία. Και η διακονία είναι συνυφασμένη με την υπομονή, τους κόπους, τον αγώνα, τη θυσία. Αυτόν τον δρόμο θα ακολουθήσουμε για ένα καλύτερο αύριο».

Κώστας Καραΐσκος: «Προτείνουμε την αντικατάσταση του εμβλήματος του “Θράκα Ιππέα”, με το Θεοδοσιανό Τείχος του 4ου μ.Χ. αιώνα. Η πόλη της Κομοτηνής, ως πρωτεύουσα της εναπομείνασας στην Ελλάδα Θράκης, (οφείλει να) είναι η πόλη του “ένδοξου βυζαντινισμού” μας».

Από την πλευρά του, ο εκ των σκαπανέων του «Σπάρτακου» κ. Κ. Καραΐσκος, ανέπτυξε συνοπτικά τη θέση της παράταξης αναφορικά με την «ταυτότητα» που θα πρέπει να αποκτήσει η Κομοτηνή, και η οποία όπως επισήμανε θα πρέπει να περικλείει και να αντανακλά την ιστορία της και τον ρόλο που διαδραμάτισε δια μέσου των αιώνων:

«Η πόλη της Κομοτηνής στερείται σήμερα μιας συγκεκριμένης ταυτότητας που θα εκφράζει την ιστορική της διαδρομή και το σύγχρονό της πρόσωπο. Είναι ένα έλλειμμα που αντανακλά αρνητικά όχι μόνο στον τρόπο που βλέπει τον εαυτό της, αλλά και στον τρόπο με τον οποίον μπορεί να τον “πουλήσει” (brand name). Είναι χαρακτηριστικό ότι το σήμα του Δήμου σήμερα είναι ο “Θράκας ιππέας” που δεν έχει καμία σχέση με την πόλη! Προτείνουμε όχι μόνο την αντικατάστασή του από το Θεοδοσιανό Τείχος του 4ου μ.Χ. αιώνα, αλλά και την πλήρη ανάδειξη του τελευταίου, ως μνημείου – κέντρου της αστικής ζωής, και ως συμβόλου του βυζαντινού μας παρελθόντος. Αυτό πρέπει να λειτουργήσει ως δηλωτικό του χαρακτήρα της πόλης, η οποία λειτούργησε ανέκαθεν ως ασφαλές και φιλόξενο καταφύγιο χειμαζόμενων πληθυσμών. Έτσι μάλλον ξεκίνησε και η ζωή της πόλης, το 1207, όταν οι πρόσφυγες από την επιδρομή του Βούλγαρου Σκυλογιάννη κατέφυγαν εδώ από τη γειτονική Μοσυνούπολη, έτσι συνεχίστηκε κι αργότερα όταν ήρθαν οι Σεφαραδίτες Εβραίοι το 1500, οι Αρμένιοι περί το 1750, άλλοι Εβραίοι στα μέσα του 19ου αιώνα από τη Θεσσαλονίκη και την Αδριανούπολη, οι Τούρκοι πρόσφυγες μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878, οι Ανατολικορωμυλιώτες πρόσφυγες στις αρχές του 20ου αιώνα, οι Ανατολικοθρακιώτες και οι Μικρασιάτες λίγο αργότερα, μέχρι τους Πόντιους νεοπρόσφυγες από την πρώην ΕΣΣΔ στις μέρες μας.

Αυτή η λειτουργία της πόλης, ως μιας ανοικτής αγκαλιάς, πρέπει και μπορεί να αναδειχθεί ως το κρυφό νόημά της και ως ο δρόμος για τον αυτοπροσδιορισμό μας. Η μοίρα της Κομοτηνής δεν μπορεί να είναι μια οριενταλική ή μια ραγιάδικη προσέγγιση ενός εξιδανικευμένου οθωμανικού παρελθόντος των Ελλήνων, ούτε και η μίζερη επιβίωση στη σκιά του παρακμιακού αθηναϊσμού. Ειδικά για αυτόν τον τελευταίο, αν δεν πληγεί τώρα που ο παρασιτισμός της Αθήνας περνάει βαριά κρίση, θα έχει χαθεί μια μεγάλη ευκαιρία.

Η πόλη της Κομοτηνής, ως πρωτεύουσα της εναπομείνασας στην Ελλάδα Θράκης, (οφείλει να) είναι η πόλη του “ένδοξου βυζαντινισμού” μας. Η κεντρική της θέση στην Περιφέρεια πρέπει να επανεσωτερικευθεί δημιουργικά και να αξιοποιηθεί αναπτυξιακά. Η πόλη χρειάζεται οπωσδήποτε βυζαντινό Μουσείο (ενδεχομένως στο Ίδρυμα Παπανικολάου) και βεβαίως ώθηση στις ανασκαφές των βυζαντινών μνημείων ολόγυρά της (Παπίκιο, Μοσυνούπολη…). Παράλληλα, και με το θλιβερό δεδομένο της ανυπαρξίας αρχείων για την προπολεμική ιστορία, χρειάζεται ένα Κέντρο Ιστορίας της Θράκης που θα αναλάβει τη μελέτη της ιστορίας της πόλεως. Μία ανάδειξη των σημαντικών – ιστορικών της κτιρίων, θα έδενε τη βιωμένη ιστορία του παρελθόντος με τον αστικό χώρο του σήμερα, θα ερμήνευε ελκυστικά την πόλη και θα κατηύθυνε τον επισκέπτη. Ο Δήμος οφείλει να ηγηθεί μιας συνολικής ανάπλασης της πόλης, ξεκινώντας από το κέντρο της, με συγκεκριμένο σχέδιο, με κίνητρα για συμμόρφωση των ιδιοκτητών, και με αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς που θα μεταδώσουν στους δημότες ένα αίσθημα αναδημιουργίας και αυτοπεποίθησης. Η σημερινή κατάσταση, όπου δεν αποτολμάται ούτε η εφαρμογή του Σχεδίου του 1933, είναι ενδεικτική των ορίων των διαχρονικώς κυβερνώντων».