Κ. Κούκος: «Απαξιώνουν την ΕΑΣ αγρότες και…πρώην υπάλληλοί της» ~ InKomotini

Ξεκίνησε εδώ και δέκα μέρες περίπου η εκκοκκιστική περίοδος του βαμβακιού, και τα πρώτα δείγματα για τη φετινή παραγωγή ως προς την ποσότητα και την ποιότητα φαίνονται να είναι αρκετά...
...καλά.

Στο πεδίο των τιμών, και εκεί απ’ ότι διαφαίνεται τα πράγματα εξελίσσονται θετικά, καθώς οι φετινές τιμές είναι σαφέστατα υψηλότερες από πέρυσι, αφού κυμαίνονται από 48 έως 51 λεπτά το κιλό.

Ο κ. Κούκος με τον κ. Καραγιώργο

Σημειώνεται ότι και φέτος η ΕΑΣ Ροδόπης συνεχίζει τη συνεργασία που έχει ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια με το Ινστιτούτο Βάμβακος του κ. Καραγιώργου.

Οι πληρωμές των βαμβακοπαραγωγών είναι άμεσες στους λογαριασμούς τους και κυμαίνονται από 2 έως 8 ημέρες. Τα σημεία που μπορούν να παραδίδουν το προϊόν τους οι βαμβακοπαραγωγοί, είναι το εκκοκκιστήριο της Μελέτης, στους Αγίους Θεοδώρους και στο Βέλκιο.

Σε ότι αφορά το Εκκοκκιστήριο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) Ροδόπης, σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου της Κωνσταντίνου Κούκου, δεν συγκεντρώνει τις προτιμήσεις των βαμβακοπαραγωγών, οι οποίοι απευθύνονται κυρίως στους ιδιώτες εκκοκκιστές, που είναι μάλιστα εκτός νομού. Δηλαδή ούτε καν στους ιδιώτες εκκοκκιστές της Ροδόπης.

«Το περίεργο και το παράδοξο είναι ότι όχι μόνο οι αγρότες απαξιώνουν την ΕΑΣ, αλλά και πρώην υπάλληλοι της οργάνωσης, που είναι πια στη σύνταξη, δεν παραδίδουν το προϊόν τους στα εκκοκκιστήρια της ΕΑΣ…(σ.σ. αλήθεια δεν προβληματίζονται για το γεγονός της κατάρρευσης της οργάνωσης και για τη διακοπή της σύνταξης, η οποία λένε ότι είναι και υψηλή).

Υπάρχει μια αθάνατη ελληνική παροιμία (σ.σ. την οποία έχει κάνει και τραγούδι η ερμηνεύτρια Φωτεινή Μαυράκη), «έσπειρες ανέμους, θέριζε τώρα θύελλες». Ο λόγος για την απαξίωση της ΕΑΣ από τους ίδιους τους αγρότες και παραγωγούς, οι οποίοι και θεωρούνται και πρέπει να είναι οι κολώνες στήριξης του συνεταιριστικού κινήματος. Δυστυχώς όμως εδώ και χρόνια το συνεταιριστικό κίνημα παραπαίει ανάμεσα σε κομματικές επιλογές, σε πάθη για τη διατήρηση με κάθε τρόπο της εξουσίας, όπως και τα παιχνίδια και οι διόλου τυχαίοι…συχνωτισμοί με τους άλλους ιδιώτες εμπόρους. Με όλα αυτά το συνεταιριστικό κίνημα στην Ελλάδα απέτυχε για τον ρόλο που προορίστηκε να διαδραματίσει και ήταν ο παρεμβατικός τρόπος με τον οποίο θα προασπίζονταν τα συμφέροντα των αγροτών. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια η ΕΑΣ ήταν ο βατήρας των τιμών στα προϊόντα και δη στο βαμβάκι; Γιατί όλοι οι ιδιώτες περίμεναν για το βαμβάκι να ανακοινώσει πρώτα τιμή η ΕΑΣ και μετά αυτοί ανακοίνωναν την ίδια τιμή; Γιατί η ΕΑΣ δεν είχε και δεν έχει καλύτερες τιμές για τους αγρότες προκειμένου να τους προσελκύσει, και είχε και έχει τις ίδιες με τους ιδιώτες;

«Οι αγρότες πρέπει να επιστρέψουν στο σπίτι τους γιατί η ΕΑΣ είναι το σπίτι τους», τονίζει με έμφαση ο κ. Κούκος. Ναι, συμφωνούμε, αλλά πρώτα μήπως πρέπει να «καθαρισθεί» το σπίτι, από όλες τις αμαρτίες του παρελθόντος και να ξεκινήσει ένας διάλογος με τους αγρότες ο οποίος και θα αποτελέσει τη βάση για ένα νέο καθαρό κίνημα που θα έχει στόχο και σκοπό: την προστασία του Έλληνα παραγωγού και τη διασφάλιση της τιμής των προϊόντων του χωρίς κόμματα και σκοπιμότητες.

Ειδικά τώρα που παρατηρείται μια τεράστια στροφή του κόσμου και των νέων ανθρώπων στην καλλιέργεια της γης, είναι ευκαιρία να κτισθεί κάτι καινούργιο και απαλλαγμένο από τις αμαρτίες του παρελθόντος. Υπάρχει και πεδίο δόξης λαμπρόν για επανεκκίνηση και παραδοσιακών καλλιεργειών και εργώδη προσπάθεια για ασφαλή και ποιοτικά προϊόντα όπως το φημισμένο σκόρδο της Ξυλαγανής, το οποίο πια δεν υπάρχει, αλλά και τα όσπρια στην περιοχή της Μαρώνειας και του Κοσμίου. Έτσι, για να ξεφύγουμε από τα σκόρδα της Χιλής και της Αργεντινής, αλλά και από τις δυναμικές καλλιέργειες, (σ.σ. βλέπε καλαμπόκι), των οποίων όμως η τιμή συμπιέζεται χρόνο με το χρόνο, σε σημείο που να μη γίνεται ούτε καν απόσβεση του κόστους παραγωγής.

Μ.Β.