Δ. Χαρίτου για "την ελληνική και τουρκική διπλωματία στη Θράκη" ~ InKomotini

Σχόλιο του περιφερειακού συμβούλου ΑΜ-Θ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δημήτρη Χαρίτου, αναφορικά με τα όσα διαδραματίστηκαν στη διημερίδα που διοργάνωσε στην Κομοτηνή το ΕΛΙΑΜΕΠ για τα 90 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης:

«Συνθήκη της Λωζάνης· μια πολυμερής Συνθήκη Ειρήνης που “κακοποιήθηκε” σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και από πολλές πλευρές, στο τμήμα της που αναφέρεται στα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Στη διημερίδα για τα 90 χρόνια της Συνθήκης που διοργάνωσε το ΕΛΙΑΜΕΠ, δυστυχώς επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να αμαυρωθεί για άλλη μια φορά, από αυτούς που τους στοιχειώνει το παρελθόν και τους φοβίζει το μέλλον της κοινωνίας των πολιτών.

Ο λόγος για την ελληνική και τουρκική διπλωματία, που για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία, αρνούνται πεισματικά τον ουσιαστικό ΚΟΙΝΟ ΔΙΑΛΟΓΟ των πολιτών, και αναπολούν τους παράλληλους μονολόγους.

Ο “εθνοαμύντωρ” διχαστικός λόγος του Γ.Γ. του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, λόγος από το παρελθόν – ως βάλσαμο στον πόνο μιας φτωχοποιημένης κοινωνίας – ήταν το αναπάντεχο δώρο στην άλλη πλευρά για να επιβεβαιώσει το δόγμα της, ότι τα μειονοτικά θέματα είναι στη δική της, αποκλειστική αρμοδιότητα να διαπραγματεύεται.

Τα όσα διημείφθησαν, είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Προφανώς όχι τυχαία, χάθηκαν δήθεν στη μετάφραση. Ούτε ασφαλώς τυχαία, οι επίσημες εκπροσωπήσεις, επιδόθηκαν σε επιδεικτικές αποχωρήσεις προς έκπληξη των παρευρισκομένων.

Σοβαρές προσεγγίσεις, πρωτόγνωρες σε κοινό διάλογο στην περιοχή, φωνές λογικής, ομιλητών όπως των Χ. Ροζάκη, Ν. Διαμαντούρου, Κ. Τσιτσελίκη, Θ. Δραγώνα, Ε. Ασκούνη και άλλων, επιχειρήθηκε δυστυχώς να επικαλυφθούν από τους θορυβώδεις τυχοδιωκτισμούς πολιτευτή της μειονότητας, και να αποσιωπηθούν στη συνέχεια από τη δημόσια συζήτηση. Τώρα φωνασκούν οι κατ’ επάγγελμα θιασώτες της πόλωσης και της διαίρεσης των ανθρώπων στην περιοχή.

Αυτή τη φορά όμως είναι μεγάλες οι προσδοκίες που γεννήθηκαν από την ανάγκη για κοινό διάλογο, σε αντιδιαστολή με τον διάλογο “κωφών”, από μια νέα κοινωνία των πολιτών που έρχεται στο προσκήνιο, συμμετέχει και διεκδικεί το μέλλον της.

Αυτήν οφείλει να αφουγκράζεται και να εκφράζει με όσα λέει, αλλά και όσα πράττει, η Ριζοσπαστική Αριστερά».